آشنایی با اسطوره‌ای به نام، « احمد متوسلیان»
در دفاع مقدس او را «حاج احمد» خطاب می‌کردند؛ جوانی که از روزهای قبل از انقلاب در برابر شکنجه‌های وحشیانه ساواک عقب‌نشینی نکرد و آنقدر خودسازی کرده بود که فارغ از تمام هیاهوهای ایجاد شده در زمان رژیم پهلوی، «تفکر جهاد» را در ذهن خود احیا کرد.
به گفته بسیاری از نزدیکانش به صورت گروهی تصمیم‌گیری می‌کرد و در عین جدی بودن و دارا بودن رفتار کاریزماتیک بسیار با دوستان خود احساسی بود و با تک‌تک آنها رابطه صمیمانه داشت. در روزهای آغازین انقلاب اسلامی به دلیل پتانسیل‌های فراوان اخلاقی و جهادی، دیده شد و با وجود آنکه دوره‌های تخصصی نظامی را نگذرانده بود به دلیل پرکاری و مدیریت عالی به یک فرمانده بی‌بدیل تبدیل شد.
«حاج احمد» دارای خصوصیات اخلاقی چند وجهی بود، با همکاری سایر رزمنده‌ها، تیپ حضرت محمد رسول‌الله(ص) را تشکیل داد؛ «حاج احمد»، شهیدان وزوایی، گرجه‌ای، چراغی و کریمی مجموعه‌ای بهم پیوسته و کارآمد تشکیل دادند.انگار تمام آنها، یک «حاج احمد» هستند و در یک جسم به دفاع از کشور و انقلاب می‌پردازند.
* «مردم»، خط قرمز حاج احمد بود/ گوشه‌ای از ولایتمداری احمد متوسلیان
غلامرضا ظریفیان از هم‌رزمان شهید بروجردی و حاج احمد متوسلیان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم علاوه بر اذعان مطالب فوق از جدیت حاج احمد در عملیات‌ها سخن گفت و تصریح کرد: پس از آنکه بانه به اشغال ضدانقلاب درآمد حاج احمد متوسلیان بی‌درنگ به توجیه نیروها پرداخت و در عملیات برق‌آسایی باعث آزادی بانه شد.
«حاج احمد» کوچکترین خطا در برابر مردم را نمی‌پذیرفت و دائماً توصیه می‌کرد که «ما آمده‌ایم شهر را برای مردم آزاد کنیم؛ نباید کوچکترین آسیبی به مردم برسد». هرچند ضدانقلاب در پوشش مردم علیه مردم اقدام می‌کرد، اما هوشیاری و اقدامات زیرکانه حاج احمد دلیلی شده بود تا خود مردم علیه ضد انقلاب اقدام کنند.
«فتح» و «پیروزی» یکی از ویژگی‌های مهم حضور «حاج احمد» در تمام عملیات‌ها بود؛ ظریفیان با اشاره به اینکه در عملیات فتح‌المبین در کنار حاج احمد حضور داشتم؛ تاکید کرد: حاج احمد متوسلیان علاقه زیادی به فرماندهان خود در عملیات‌ها داشت؛ برای همین همواره در تلاش بود در کنار آنها در صحنه نبرد حضور جدی داشته باشد. محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران برای جلوگیری از شهادت «حاج احمد» دستور داد در کنار «شهید بروجردی» در قرارگاه بماند و به ایشان تکلیف کرد از فرامین و سخنان شهید بروجردی کوتاهی نکند.
این همرزم شهید بروجردی ادامه داد: شامگاه عملیات فتح‌المبین دیدم حاج احمد روی زانوهای خود نشسته و شروع به بوسیدن دست شهید بروجردی کرده و با التماس از ایشان می‌خواهد که اجازه دهد در کنار فرمانده گردان‌ها وارد عملیات شود. شهید بروجردی با وجود آنکه بسیار انسان رئوف و مهربان بود با تقاضای حاج احمد مخالفت کرد و موضوع جالب این ماجرا این است که حاج احمد آنقدر ولایتمدار بود که پس از عدم اجازه به سادگی آن را پذیرفت.
* «حاج احمد»، قلب‌ها را فتح کرد
حاج احمد در این عملیات همانند سیر و سرکه در قرارگاه می‌جوشید و علاقه داشت در کنار سایر رزمندگان حضور داشته باشد؛ برای همین حدود 3 بامداد از شهید بروجردی مجدداً تقاضا کرد که به جمع فرماندهان خود بپیوندد و از نزدیک شاهد عملیات رزمندگان جبهه حق علیه باطل باشد. شهید بروجردی پس از مشاهده این حالت حاج احمد با قید شرایط ویژه با حضور ایشان در صحنه نبرد موافقت کرد.
ظریفیان در این خصوص یادآور شد: شهید بروجردی به من دستور دادند که همواره در کنار حاج احمد باشم و از ایشان مراقبت کنم و لحظه‌ای ایشان را ترک نکنم برای همین با یک جیپ روباز به منطقه رفتیم. زمانی که رزمندگان «حاج احمد» را دیدند در پوست خود نمی‌گنجیدند و با وجود بارش آتش خمپاره و گلوله‌های دشمن حاج احمد را بغل می‌گرفتند و ایشان را می‌بوسیدند. وقتی رزمندگان حاج احمد را می‌دیدند انگار کودکی که دست مادر خود را رها کرده و در خیل انبوهی از مردم گم شده، با دیدن حاج احمد انگار مادر خود را یافته و او را با عشق و محبت در آغوش می‌گرفتند.
برای همین است که می‌گوییم امثال «حاج احمد»ها در دفاع مقدس قلب‌ها را تسخیر کرده بودند و بی‌شک فتح قلوب یکی از ویژگی‌های مهم حاج احمد در کنار سایر ویژگی‌های اخلاقی ایشان بود.
جاویدالاثر احمد متوسلیان فارغ از مدیریت جامعی که در عملیات‌ها و فرماندهی نیروها داشت، در تلاش بود در کنار رزمنده‌ها حضور داشته باشد و از امکانات آنها استفاده کند و میان خود و سایر رزمندگان فرقی قائل نباشد.
غلامرضا ظریفیان در ادامه این گفت‌وگو در این زمینه می‌گوید: حاج احمد در زمان‌های مختلف به من می‌گفتند «در چادر رزمندگان برای من جایی برای خوابیدن پیدا کن» و خودش هم در میان چادرها دنبال جایی برای خوابیدن می‌گشت. حاج احمد به دلیل اینکه قد بسیار بلندی داشت در برخی از این چادرها به دلیل ازدحام جمعیت جا نمی‌شد برای همین در اکثر مواقع پاهای ایشان از چادر بیرون می‌ماند.
نگاه به زندگی و فرماندهی «حاج احمد» بیشتر شبیه اسطوره‌های داستانی است اما از این افراد در طول دفاع مقدس زیاد هستند که با تأسی از امام خود صحنه جنگ تحمیلی را به نفع انقلاب اسلامی تغییر دادند.
--------------------------------
پژوهش و گفتگو از محمد کربلایی اسماعیل
--------------------------------
انتهای پیام/
