دو اصلاحیه جدید افزایش سال ۱۴۰۰ حقوق و فوق‌العاده مدیریت کارکنان دولت چه می‌گوید؟
الف- اصلاحیه مربوط به افزایش سنواتی حقوق و مزایا
متن مصوبه: اصلاح ضریب افزایش حقوق کارکنان و بازنشستگان دولت در سال ۱۴۰۰ و اصلاحیه بعدی آن
جزییات مربوط به بند نخست مصوبه:
در قانون بودجه ۱۴۰۰ ذکر شده بود که بعد از افزایش ۲۵ درصدی، نباید بیشتر از ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به حکم و قرارداد سال ۱۴۰۰ اضافه شود و مبلغ اضافه‌تر در قالب یک بند از آن کسر گردد.
در اصلاحیه اخیر، ملاک این سقف را تعیین کردند؛ به عنوان مثال، در مورد مشمولین قانون مدیریت صرفاً حقوق ثابت (یعنی حق شغل، حق شاغل و فوق‌العاده مدیریت) را در نظر می‌گیرند. این امر عملاً بدین معناست که اگر شخصی مجموع این سه آیتم حکم/ قرارداد وی تا ۱۰ میلیون تومان باشد، از کلیه افزایشات برخوردار خواهد بود. همچنین، اگر مجموع این سه آیتم بیشتر از این مبلغ هم باشد، در نهایت، صرفاً مبالغ مربوط به افزایش این سه آیتم کسر خواهد شد.
بر اساس اصلاحیه اخیر هیئت دولت در خصوص مصوبه تعیین ضریب حقوق کارکنان دولت در سال ۱۴۰۰، علاوه بر حل مشکل کارکنان دستگاه‌های اجرایی خاص با سطح حقوق و مزایای بالا و همچنین، مدیران و کارکنانی که دارنده حکم کارگزینی بالاتر از مبلغ ۱۰ میلیون تومان هستند، کارکنان قرارداد کار معین را نیز در همسان‌سازی شامل می‌شود. همچنین، آن دسته از کارکنان قرارداد کار معین که با اجرای افزایش ضریب و همسان‌سازی، مشمول رقم منفی در حکم کارگزینی (قرارداد) شده بوند، مشمول افزایش حقوق به میزان رقم کاهش یافته خواهند شد.
جزییات مربوط به بند دوم مصوبه:
مطابق قانون بودجه ۱۴۰۰، سقف دیگری نیز برای جلوگیری از حقوق‌های نامتعارف و بالا در نظر گرفته شده است؛ بر این اساس، ناخالص حقوق و مزایای مستمر و غیرمستمر کارکنان (مجموع دریافتی) از (۲۱) برابر حداقل حقوق مصوب شورای حقوق و دستمزد به (۱۵) برابر حداقل حقوق کاهش یافت. در عین حال مقرر شد که این کاهش دریافتی با تفاوت تطبیق جبران شود.
در این اصلاحیه قرار شده است برای تعیین دو مفهوم «دریافتی کارکنان» و «تفاوت تطبیق» متعلقه به این افراد، تحت بند (۱۰) الحاقی، شفاف‌سازی صورت پذیرد. که به نظر می‌رسد بندهای «الف» و «ب» این بند فقط «مبلغ تفاوت تطبیق» را مشخص کرده است و همچنان در بیان مفهوم «دریافتی کارکنان» ساکت است.
ب- اصلاحیه مربوط به افزایش امتیازات فوق‌العاده مدیریت
متن مصوبه: مصوبه افزایش امتیاز جداول فوق‌العاده حق مدیریت فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری
۱- بر اساس تبصره ۲ ماده ۶۵ قانون مدیریت خدمات کشوری، «کلیه عناوین مدیریت و سرپرستی متناسب با پیچیدگی وظایف و مسئولیت‌ها، حیطه سرپرستی و نظارت و حساسیت‌های شغلی و سایر عوامل مربوط در یکی از طبقات جدول فوق العاده مدیریت که حداقل امتیاز آن (۱۵۰۰) و حداکثر آن (۵۰۰۰) است، قرار می‌گیرند.» این امتیازات بعد از افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم، به ترتیب به (۷۵۰) و (۷۵۰۰) تغییر کرده‌اند.
۲- با مراجعه به جداول امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، ملاحظه می‌شود که تا کنون از ظرفیت این فوق‌العاده به صورت کامل استفاده نشده بود و امتیاز بالاترین سطح مدیریتی به میزان (۲۷۰۰) امتیاز در نظر گرفته شده بود؛ یعنی کمی بیش از نصف ظرفیت قانونی. (بعد از افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم، این امتیاز به (۴۰۵۰) تغییر پیدا کرد.)
۳- بر اساس رأی شماره ۱۹۶۰ مورخ ۱۹/۱۲/۱۳۹۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، مقرر شد که از این پس امتیاز فوق العاده مدیریت از حق شغل تفکیک شده و به تبع در تعیین سقف امتیاز حق شاغل بی‌تأثیر باشد. به بیان ساده‌تر، تا پیش از این رأی، سقف حق شاغل به میزان ۷۵% مجموع حق شغل و فوق العاده مدیریت در نظر گرفته می‌شد که این امر از سوی دیوان عدالت اداری غیرقانونی اعلام شد.
۴- با توجه به کاهش دریافتی بسیاری از مدیران، به ویژه آنهایی که از سابقه بالاتر و به تبع امتیازات حق شاغل بالاتری برخوردار بودند، هیئت وزیران تصمیم گرفته است تا از ظرفیت قانونی استفاده نشده فوق‌العاده مدیریت به شرحی که در بالا گفته شد استفاده شود. ملاحظه می‌شود که امتیازات مندرج در جداول فوق‌العاده مدیریت حدود ۳۳ درصد افزایش پیدا کرده است.
در نگارش این مصوبه نیز ابهامی مبنی بر این‌که آیا امتیازات ارائه شده در این جداول، بدون اعمال افزایش ۵۰ درصدی امتیازات فصل دهم در انتهای سال ۹۸ است یا با لحاظ این افزایشات، وجود دارد.
