شما به دولت روحانی نمره بدهید!
کارگرآنلاین|سال ۹۶ که حسن روحانی برای بار دوم برای ریاست جمهوری کاندید شد، خیلیها به وعدههای او امید بستند؛ کلید روحانی در چهار ساله اول، نتوانست قفل زندگی مردم را به خوبی باز کند، به جز برجام و خوشحالی کوتاهمدت پس از آن، اتفاق مثبت و گشایش بزرگی نداشتیم و بسیاری از مردم امید داشتند که در دولت دوم، بالاخره کلید تدبیر و امید بتواند کاری صورت دهد؛ قبل از انتخابات ۹۶، خیلیها پروفایلها را تغییر دادند: عکس روحانی همراهِ یک کلید و زیرش نوشتند، با روحانی تا ۱۴۰۰!
حالا ۱۴۰۰ فرا رسیده؛ همین امروز ساعت ۱۰:۳۰ مراسم تنفیذ رئیس جمهور جدید برگزار میشود و سوال این است که چند درصد از آنهایی که پروفایل خود را به نفع روحانی و رای دادن به او تغییر دادند، امروز هنوز از انتخاب خود دفاع می کنند؟ اگر بخواهیم به دولت روحانی نمره بدهیم، بین صفر تا بیست، کدام عدد را انتخاب میکنیم؛ آیا دولت دوم روحانی، نمرهی قبولی میآورد؟!
ابتدا، باید به لیست وعدههای روحانی قبل از انتخابات ۹۶ بازگردیم: فقط چند شعار اصلی انتخاباتی او را مرور میکنیم:
۱– فقرزدایی؛ به مردم قول میدهم که در دولت دوازدهم فقر مطلق در ایران برای همیشه رخت بر بندد. (سفر انتخاباتی به خرم آباد – ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۶)
در زمینه فقرزدایی، باید گفت درصد موفقیت روحانی، صفر درصد بوده است؛ نه تنها فقر مطلق ریشهکن نشده بلکه با سیاستهای تعدیلی این دولت که موجهای گرانی متعدد به دنبال داشته، درصد بالایی از افراد طبقهی متوسط و همهی آنهایی که دستشان به دهانشان میرسید، به زیر خط فقر رانده شدند؛ در سال ۱۴۰۰، وزارت کار خود روحانی اعلام کرد از ۸۰ میلیون نفر جمعیت ایران، حداقل ۶۰ میلیون نیاز به یارانه دارند!
۲- بهبود وضعیت رفاهی و افزایش درآمدها؛ دولت دوازدهم برنامهای به منظور بهبود وضعیت رفاهی ۸ تا ۱۰ میلیون نفر از خانوارهایی دارد که در پایینترین سطح زندگی میکنند. ما برای تحقق این امر طرح سه مرحلهای را پیش بینی کردهایم که با اجرای آن که برای اولین بار در کشور خواهد بود، مفهومی به عنوان استاندارد زندگی یا حداقل سطح رفاه را تعریف میکنیم و درآمد هر کس را که پایینتر از آن بود، به سطح استاندارد تعریف شده میرسانیم. (بیانیه برنامههای اقتصادی دولت یازدهم برای چهار سال آتی.)
در این زمینه نیز هیچ موفقیتی حاصل نشده؛ ما هیچ نشانهای از طرح سه مرحلهای و اجرای آن برای بهبود معیشت مردم ندیدیم! استاندارد زندگی مردم هر روز افول کرد و حداقل سطح رفاه هر روز از دسترس مردم دورتر شد؛ فقط اگر یک نمونه، مسکن را در نظر بگیریم، در یک بازه دو سال و چندماهه از ابتدای ۹۷ تا پایان ۹۹، نرخ تورم آن بالغ بر ۵۰۰ درصد بوده است.
۳- توانمندسازی روستاها؛ در خصوص توسعه روستایی کشور و حمایت از روستاییان دو سرفصل مسکن و درآمد و اشتغال روستاییان بسیار مهم است. زیرا بدون توجه به این دو رکن، سایر حمایتها نخواهند توانست سبب توانمندسازی روستاها و عدم مهاجرت آنها به شهرها شوند. بر این اساس طرحهای حمایت از روستاییان در دولت دوازدهم عمدتاً بر این دو رکن استوار است. یکی از مؤلفههای اصلی افزایش سطح درآمد روستاییان، تقویت و توسعه صنایع روستایی است. (بیانیه برنامههای اقتصادی دولت یازدهم برای چهار سال آتی.)
در این رابطه هیچ نگوییم بهتر است؛ وضعیت روستاهای محروم سیستان و بلوچستان و بحران بیآبی اخیر در خوزستان، خود شاهد روشنی بر نقیض ادعاهای روحانی است؛ آیا روستاها به راستی توانمند شدهاند؟!
۴- افزایش یارانه دهکهای پایین؛ چرا میروید در روستاها میگویید یارانه شما قطع خواهد شد؟ ما فقط یک حرف داریم، یارانه دهکهای پایین باید بیشتر شود. نظام تأمین اجتماعی عادلانه باید برقرار شود. (سفر انتخاباتی به اهواز – ۲۶ / ۲ / ۹۶)
یارانه دهکهای پایین افزایش نیافت؛ بلکه برعکس، یارانه بسیاری از کارگران و بازنشستگان یا افرادی که مثلاً یک آپارتمان نقلی ۴۰ متری داشتند، قطع شد و به همین دلیل، تاثیر یارانه هر روز در زندگی مردم کمتر شد؛ کارشناسان میگویند اگر قرار باشد قدرت خرید یارانه ۴۵ هزار تومانی به دههی ۸۰ بازگردد، باید مبلغ آن حداقل ۲۰ یا ۳۰ برابر شود!
۵- توسعه بیمه و افزایش مستمری مددجویان و حقوق بازنشستگان و کارمندان؛ دولت باید تلاش کند تا با توسعه بیمه برای مردم و نظام اجتماعی و همچنین بالا بردن مستمری مددجویان و افزایش حقوق بازنشستگان و کارمندان در جهت کمک به اقشار متوسط جامعه عمل کند. (سفر انتخاباتی به خرم آباد – ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶)
نه تنها سطح پوشش بیمه گسترش نیافت بلکه بیمه حداقلی بسیاری از اقشار از جمله کارگران ساختمانی به بهانه بحران در سازمان تامین اجتماعی و عدم توانایی مالی مردم قطع شد! طرح تحول سلامت نیز هرگز به اهداف اولیهی خود نرسید.
۶- مقابله با افزایش تحریمها؛ ما اجازه نمیدهیم تحریم به کشور برگردد. (سفر انتخاباتی به اردبیل – ۲۷ اردیبهشت ۹۶)
این را دیگر همه مردم به خوبی میدانند که چه شد….
با این حساب، اگر همین شش وعدهی اصلی را در نظر بگیریم و خیلی هم با انصاف باشیم، باز هم نمیتوانیم به دولت روحانی نمرهای بیشتر از دو یا حداکثر سه بدهیم؛ در هیچ کدام از این شش زمینه، به اندازه ۲۰ درصد پیشرفت نداشتهایم بلکه پسرفت هم داشتهایم و جالب اینجاست که روحانی در یازدهم مرداد، در آخرین صحبت خود با مردم میگوید: اگر بازهم به سال ۹۲ بازگردم، بازهم همین مسیر را خواهم رفت!
خلاصه اینکه، هرچه با انصاف باشیم بازهم روحانی نمره قبولی نمیآورد؛ هرچند اگر از مردم عصبانی و مستاصل کوچه و خیابان بپرسیم، میگویند نمره روحانی صفر است، صفر مطلق!
راستی شما به روحانی و دولت او چه نمرهای میدهید؟!