با صلح امام حسن (ع) مردم دریافتند که رابطه میان باند اموی و اسلام، آشتی ناپذیر است، مقصود معاویه دشمنی با اسلام بود نه صرفا حکومت و اگر غیر از این بود نباید امام حسن (ع) به شهادت می‌ رسید.

امام حسن (ع) و امام حسین (ع) دو روی یک رسالت بودند که وظیفه هر یک در جای خود از نظر اهمیت معادل و هم‌وزن دیگری بود.

ابوسفیان و معاویه با پذیرش ظاهری اسلام و با پوشیدن لباس نفاق در بدنه حکومت رسوخ کرده و رفته رفته زمام امور را به دست گرفتند و جامعه‌ای طبقاتی بوجود آوردند.