کارگر آنلاین | آیت الله محمدتقی جعفری معروف به علامه محمدتقی جعفری، از عالمان قرن معصر بود که در سال ۱۳۰۲ در تبریز متولد شد. علامه جعفری در زمان حیات به اموری چون تفسیر نهج البلاغه، تألیف کتب مختلف، سخنرانی‌های فلسفی، مولوی شناسی، حضور در کنفرانس‌های جهانی و... پرداخت. این عالم روحانی در سال ۱۳۷۷ به علت ابتلا به سرطان دار فانی را وداع گفت و تا لحظات آخر عمر نیز در راه دین و علم دست از تکاپو برنداشت.

علامه محمدتقی جعفری می‌گفتند: عده‌ای از جامعه‌شناسان دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا در باره‌ی موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضع این بود: ارزش واقعی انسان به چیست؟ معیار ارزش انسان‌ها چیست. هر کدام از جامعه‌شناسان، صحبت‌هایی داشتند و معیارهای خاصی را ارائه کردند. بعد، وقتی نوبت به بنده رسید، گفتم: اگر می‌خواهید بدانید یک انسان چه‌قدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می‌ورزد. کسی که عشق‌اش یک آپارتمان دوطبقه است، در واقع، ارزش‌اش به مقدار همان آپارتمان است. کسی که عشق‌اش ماشین‌اش است، ارزش‌اش به همان میزان است. اما کسی که ‌عشق‌اش خدای متعال است ارزش‌اش به اندازه‌ ی خداست. علامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه‌شناسان صحبت‌های مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند. وقتی تشویق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزیزان! این کلام از من نبود، بلکه از شخصی به نام علی (ع) است. آن حضرت در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ أمْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ» / «ارزش هر انسانی به اندازه‌ی چیزی است که دوست می‌دارد». وقتی این کلام را گفتم، دوباره به نشانه‌ی احترام به وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (ع) از جا بلند شدند و چند بار نام آن حضرت را بر زبان جاری کردند.

سیدجواد میری اظهار کرد: رویکرد علامه جعفری به معرفت دینی این‌گونه است که باید اقالیم هفت‌گانه علمی، فلسفی، شهودی، اخلاقی، حکمی، عرفانی و مذهبی را به صورت منسجم کنار یکدیگر قرار داد و اگر چنین فرایندی اتفاق بیفتد، برآیندش معرفت دینی است، نه اینکه معرفت دینی از کتاب، سنت، اجماع و عقل به دست آید.

مرحوم علامه محمدتقی جعفری هنگامی که احساس کرد، برخی افراد می‌خواهند میان او و دیگران تبعیضی قائل شوند، گفت: من کتاب وجدان نوشته‌ام. چگونه می‌توانم وجدان خود را زیر پا بگذارم؟

کتاب زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام مرحوم علامه جعفری حلاوت دیگری دارد. حقیقتاً جناب ایشان با عمیق‌ترین مسائل زیبایی‌شناسی به‌ویژه مسائل فلسفی معاصر آشنایی کامل داشته است.