اعتماد، ستون فقرات هر رابطه موفق بین سازمان و ذینفعان است. در حوزه روابط عمومی، اعتماد به مثابه ارزشی حیاتی عمل می‌کند که زیربنای پذیرش پیام‌ها، اعتبار بیانیه‌ها و مقبولیت اقدامات سازمان را فراهم می‌آورد. فرسایش تدریجی این اعتماد نه تنها یک چالش ارتباطی صرف، بلکه یک ریسک استراتژیک کلان محسوب می‌شود که می‌تواند ثبات و بقای بلندمدت یک سازمان را تهدید کند. این یادداشت به تشریح عمیق مکانیسم‌های شکل‌گیری این پدیده و خطرات استراتژیک چهارگانه‌ای می‌پردازد که از دل این فرسایش ناشی می‌شوند.