«جبر زمانه» کارگران را وادار می‌سازد هرچه مقابل‌شان بگذارند، امضا کنند؛ فرقی نمی‌کند چه قرارداد سفید و چه تسویه حسابِ سفید؛ در حال حاضر کارگری که حق و حقوق‌اش را بعد اخراج، به واسطه امضای تسویه حساب سفید نگرفته، تنها راهی که دارد طرح دعوا در هیات‌های تشخیص و حل اختلافِ وزارت کار است؛ اگر این هیات‌ها، قانون مجازات و رای دیوان عدالت را مبنا ندهند و کارفرما را محکوم نسازند، باید به سطوح بالاتر و حتی به دیوان عدالت شکایت کند.

امنیت شغلی که یکی از دغدغه‌های شغلی کارگران به شمار می‌رود چندسالی است با ورود قراردادهای سفیدامضا به جای قرادادهای موقت نمک دیگری بر زخم کارگران پاشیده است.

در حالی طبق گفته معاون وزیر کار دائمی شدن قراردادهای کار به اجرایی شدن برجام مشروط شده بود، اکنون که به گفته ی رئیس کل بانک مرکزی تا به اینجا، ایران «تقریباً هیچ‌چیز» از اجرای توافق به دست نیاورده است، تکلیف قراردادهای کار چه می شود؟