سرمقاله| بهزاد تیمورپور
تهران - در عصر حاضر، روابط عمومی بسیاری از سازمان‌ها با پدیده “پرخوری خبری” دست و پنجه نرم می‌کند؛ رویکردی که در آن، حجم انبوهی از پیام‌های سطحی، هیجان‌محور و فاقد عمق تحلیلی، جایگزین محتوای مفید و هدفمند شده است. این وضعیت، که از آن به عنوان “بیماری” روابط عمومی یاد می‌شود، پیامدهای جدی برای اعتبار و اثربخشی سازمان‌ها به همراه دارد.
امروز استقبال می‌کنیم که بیایید ما را استثمار کنید/ چرا قرارداد با توتال واقعا «استثماری» است؟
حتی مصدق زیر بار چنین قراردادهایی نرفت
اگر قرار بود شرکت‌های امپریالیستی و چند ملیتی اقتصادی را رونق بدهند چرا اقتصاد هائیتی یا پرو را رونق نمی‌دهند؟ این شرکت ها نرخ رشد اقتصادی را بالا می‌آورند اما رفاه نمی‌آورند. پرو فقیرترین کشور دنیا است ولی حیات خلوت شرکت‌های چند ملیتی هم هست. شیلی هم بعد از ۱۹۷۳ به همین وضعیت دچار شده است. آلنده از شیلی رفت و پینوشه آمد و آنچه سالها بر سر نفت ایران رفت بر سر مثل شیلی آمد.
