کارگر آنلاین:اکبر منتجبی در مقدمه‌ی مناظره‌ی سیدمصطفی تاجزاده و غلامحسین کرباسچی در سالنامه‌ی سازندگی نوشت: میزگرد در یکی از روزهای آغازین ورود کرونا به ایران انجام شد. طبعا روزهای اول نگرانی خاصی محسوس نبود، جز این که با یکدیگر دست ندهیم. پس دیدن آقای مصطفی تاج‌زاده بعد از مدت‌های مدید، بدون احوالپرسی‌های مرسوم و با فاصله مشخص انجام شد. او در ابتدا مخالف گفت‌وگو بود. در واقع تردید داشت که باید درباره‌ی انتخابات مجلس ۹۸ سخن بگوید یا نگوید که بالاخره راضی به سخن شد. غلامحسین کرباسچی نیز چنین تردیدی داشت. با این حال در یک صبح زمستانی که خبر از سوز و سرما و آلودگی هوا نبود، در دفتر روزنامه سه نفری نشستیم به صحبت. آقای تاج‌زاده شاخص‌ترین چهره‌ی مخالفان رای دادن در انتخابات گذشته بود. او بارها در توئیت‌هایی که کرده بود، توضیحاتش را درباره‌ی انتخابات گفته بود و دلایلش را برای عدم رای دادن در انتخابات تشریح کرده بود. در آن سو نیز غلامحسین کرباسچی مهم‌ترین چهره‌ی مدافعان شرکت در انتخابات بود. میزگرد، اگرچه روال مرسوم را داشت، اما از آنجایی که با پاسخ‌های پی‌درپی دو طرف مواجه شد، گاه خشم و عصبانیت هر یک بروز پیدا می‌کرد. کرباسچی به میان سخنان تاج‌زاده می‌رفت و با طعنه به وی جواب می‌داد و تاج‌زاده خشمگین از این طعنه‌ها، بلند می‌شد و تند تند در محل میزگرد راه می‌رفت. حتی یکی دو بار نیز تصمیم گرفت جلسه را ترک کند و برود.