اقدامی که دنیا و آخرت خود را تضمین می کند
به گزارش کارگرآنلاین سیدمجتبی حسینییمین، مدرس حوزه و دانشگاه در همدان امروز افزود: در دعای ۲۴ صحیفه سجادیه امام سجاد علیهالسلام میفرمایند «خدایا، آواز مرا پیش ایشان پست و سخن مرا با آنها خوش گردان و خوى مرا نرم کن» بنابراین اهمیت فرمانبرداری از پدر و مادر به قدریست که امام سجاد علیهالسلام از خدا میخواهند دعای مادر را در حقش مستجاب کند.
وی ادامه داد: البته پذیرفتن امور منطقی فرمانبرداری نیست چرا که پیروی از امور منطقی کار سختی نیست بلکه پذیرفتن امور غیرمنطقی فرمانبرداری است.
حسینییمین داستانی از حضرت موسی علیهالسلام نقل کرد و افزود: حضرت موسی(ع) به خدا گفت خدایا همنشین مرا نشانم ده و دید خوارکنی همنشین اوست، خوارکن به مدت ۷ سال از مادر خود بسان نوزاد پرستاری میکرده است، حضرت موسی(ع) از خدا میپرسد آیا این مرد حق خود را به مادرش ادا میکند؟ خطاب میآید که تمام خدمات ۷ ساله این مرد جبران شبی که مادرش از خواب برخواسته و او را شیر داده، نشده است.
وی اعلام کرد: کسی که مادر دارد نباید به مشکل بر بخورد، امام معصوم(ع) میخواهد دعای مادر در حقش برآورده شود بنابراین اگر دنیا و آخرت را میخواهیم فقط خدمت به پدر، مادر و به ویژه خدمت به مادر راهگشاست.
این مدرس دانشگاه عنوان کرد: در مورد ۴ امامزاده به صورت اختصاصی زیارتنامه وجود دارد که زیارتنامه حضرت عباس علیهالسلام را هم شامل میشود به طوریکه از امام صادق علیهالسلام نقل شده یکی از ویژگیهایی که برای حضرت بیان شده عبد صالح است، عبد صالح یعنی کسی که گناه نمیکند و انسانی که گناه میکند، خدا را کوچک میشمارد.
حسینییمین در پاسخ به اینکه چه کنیم تا خدا را بزرگ بشماریم؟ نماز خواندن را مطرح کرد و گفت: تا به نماز میایستیم نخستین ذکر «الله اکبر» است؛ یعنی خدا بزرگتر است، بزرگتر از هر چه توصیف میشود، آنگاه در رکوع میگوییم خدایا تو عظیم هستی و در سجده نیز میگوییم اعلی هستی، همنین بیشترین ذکری که در نماز میگوییم، ذکر «الله اکبر» است و این تکرارها یعنی در زندگی انسان خدا را بزرگ میشمارد.
وی درباره اهمیت گوش کردن به پدر و مادر تصریح کرد: گوش دادن به اوامر پدر و مادر واجب فقهی است نه واجب اخلاقی، چه در امور منطقی چه در امور غیرمنطقی این وجوب برقرار است.
وی در پاسخ به اینکه چرا ما برای امام حسین علیهالسلام این همه گریه میکنیم و کمتر جشن میگیریم، گفت: اینکه ما برای امام حسین(ع) یک یا دو ماه عزادار ی میکنیم و فقط یک روز میلاد ایشان را جشن میگیریم بخاطر اهمیت گریه است چرا که به لحاظ روانشناسی گریه انواع و اقسام مختلفی دارد.
وی ادامه داد: در طب سنتی گریه بعد از فوت بستگان گریهای سرد است و بخاطر همین بعد از فاتحهها خرما میدهند که سردی آن را از بین ببرد اما گریه برای امام حسین(ع)گریهای گرم است و به همین جهت بعد از هیئت معمولا شربت توزیع میشود و ما بعد از گریه برای امام حسین(ع) شادابی و نشاط خاصی داریم که به هیچ وجه در مراسمهای فاتحه این نشاط را پیدا نمیکنیم.
این مدرس دانشگاه در پایان اظهار کرد: به طور کلی انسان نیاز یه گریه کردن دارد و اگر برای امام حسین(ع) گریه نکنیم مجبور هستیم برای مسائل بیاهمیتی مثلا داشتن بینی بزرگ گریه کنیم.