متخصصان از دلایل گریههای بیدلیل یا آسان میگویند
به گزارش کارگرآنلاین گریه کردن چه به خاطر شکست عاطفی، شغلی و یا از دست دادن یکی از عزیزان باشد، یکی از جنبه های عادی زندگی است. گریه یکی از راههای بسیار خوب برای خالی کردن عواطف و هضم موقعیتهای مشکل در زندگی است، اما هر وقت احساس کردید که بر عواطف خود کنترل ندارید و بیدلیل دوست دارید گریه کنید، قضیه جدیتر می شود. بانوی شهر از متخصصان خواسته تا دلایل گریههای بیدلیل و آسان را برای ما تشریح کنند:
افسردگی
افسردگی یک اختلال خلقی است و نشانه بارز آن احساس ناراحتی مداوم یا بیعلاقگی است که به گریههای غیر عادی منجر میشود. اگر در مقدار گریههای خود تغییر احساس کردید و این گریهها با خلق و خوی شما سازگار بودند، باید به افسردگی بیاندیشید. علائم افسردگی همچنین شامل احساس ناراحتی، ناامیدی، بیهودگی، از دست دادن علاقه، پریشان خوابی یا خستگی است.
اضطراب
اختلال اضطراب با نگرانی مفرط، حساسیت پذیری، مشکل در تمرکز، و … گریه همراه است. اگر احساس کردید که از نگرانیهای مفرط رنج میبرید، با یک متخصص مشورت کنید که ممکن است دارو، داروهای مکمل و یا تغییر در سبک زندگی را به شما پیشنهاد کند.
تروما یا ضربه روحی اولیه
خانمی که در کودکی یک ضربه روحی داشته و یا رویدادهای تروماتیک زیاد را تجربه کرده است، غالباً بیشتر گریه میکند که یک واکنش طبیعی در نظر گرفته میشود. دلیل آن اینست که دستگاه عصبی سمپاتیک آنها، ضربه روحی یا اضطراب را، صرف نظر از میزان تروماتیک بودن آن، به یک روش واکنشی جسمانی (Somatic Responsive) دریافت میکند.
استرس
تلاشی که شما برای دور کردن ناراحتی، اضطراب، اخبار بد، و یا هر چیزی که شما را آشفته میکند، از خود نشان میدهید، ممکن است با استرس همراه باشد. وقتی بدن با این احساسات قوی مواجه میشود، مغز احساس، بر مغز تفکر غلبه میکند و آن روز شما را فرماندهی میکند و در نتیجه اشکها آسانتر سرازیر میشوند. استرس همچنین، سطح کورتیزول را بالا میبرد که باعث میشود واکنشپذیری و حساسیتپذیری در برابر یک موقعیت استرسزا یا چالش برانگیز بیشتر شود.
مهمترین علائم افسردگی در زنان را بشناسیم
شخصیت
هر کس، شخصیت منحصر بفرد خود را دارد و به مجموعه رفتارهای شما، خصیصهها و شناخت هایتان اطلاق میشود. تفاوت های بیولوژیکی در ساختار مغز و فیزیولوژی میتواند شخصیت و حساسیت عاطفی شما را تحت تأثیر قرار دهد و اشک های بیشتری را از چشمهای شما روانه سازد. نورولوژیستها عصبشناسی گریه را به درستی درک نکردهاند، اما میدانند که دستگاه لیمبیک یا سیستم عصبی احساسی در آن دخیل است. همانطور که افرادی بیشتر مضطرب هستند، در حساسیت آمیگدال (قسمتی از دستگاه لیمبیک در مغز) آنها تفاوت هایی وجود دارد، تفاوت در گریه نیز با تفاوت های ژنتیکی در حساسیت دستگاه لیمبیک در ارتباط است.
برخی از افراد شخصیت حساستری نسبت به بقیه دارند. حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد جمعیت این ویژگی شخصیتی را دارند. یک فرد بسیار حساس، نسبت به محیط خود، احساسات دیگران، خوب یا بد بودن، حساسیت بیشتری دارد. آنها بیشتر تحت تأثیر نگرشها و اظهارنظرهای دیگران قرار میگیرند و گریههای بیدلیل در آنها بیشتر است.
هورمون ها
هورمونها پیامرسانهای شیمیایی هستند که عملکردهای بدن از جمله گرسنگی، تولید مثل، عواطف، و خلق و خو را کنترل میکنند. هر چیزی که باعث تغییر در هورمون شود، مانند زمان پیش از قاعدگی، پس از زایمان، و یا یائسگی، میتواند اشک خانمها را آسانتر جاری کند. شما حتی میتوانید زمان تغییرات هورمونی خود را تشخیص دهید؛ چراکه این تغییرات یک شروع ناگهانی دارند. بنابراین، تغییرات هورمونی در ایجاد گریههای بیدلیل یا آسان نقش دارند.
اجتماعی بودن
خانمها به طور کلی ظرفیت بیشتری برای تجربه احساسات خود دارند. آنها از همان سنین پایین، برای کشف، بیان و نشان دادن احساسات خود تمایل بیشتری دارند. این بدان معناست که گریه کردن، که یک روش عادی برای بروز ناراحتی، غم، و آسیبپذیری است، بیشتر برای آنها آشناست. هنجارهای فرهنگی، بروز احساسات و عواطف را برای مردان کمی مشکل تر کرده است.
اثر سودوبولبار یا ناخویشتن داری عاطفی
اثر سودوبولبار (PseudoBulbar affect (PBA) یک وضعیت نورولوژیکی است که احساسات را بعد از یک آسیب مغزی تروماتیک و یا آسیب به بخشی از مغز که عواطف را کنترل میکند، تحت تأثیر قرار میدهد. اگر زود گریهتان میگیرد در حالیکه قبلاً عادت به اینکار نداشتید، گریه های بیدلیل ، خنده های غیر قابل کنترل یا عصبانیتی که با خلق و خوی شما سازگاری ندارد، میتواند اثر سودوبولبار باشد. سودوبولبار می تواند نتیجه هر نوع آسیب به مغز باشد، مانند سکته، آسیب ارگانیکی، زوال عقل، و … این وضعیت بینهایت نادر است اما باید مراقب علائم آن بود که یکی از آنها تمایل به گریه است.