پیش از حضور در یک محیط کاری مختلط به این ۶ نکته توجه کنید

به گزارش کارگرآنلاین چند روز پیش دوستی از کارش برایم می­ گفت و اینکه در آن محیط کنار مردان مشغول به کار است. از کارش راضی بود ولی از وجود مردان در محیط آنجا خیلی نگران بود و فکر می ­کرد ماندن در آن محیط و ارتباط با آنها کار اشتباهی است، او معتقد بود که راه حل صحیح استعفا و برکناری است و تنها محیط مناسب برای فعالیت زنان محیط زنانه است.

با صحبت­ های دوستم به فکر فرو رفتم که آیا واقعاً چنین تفکری صحیح است و زنان در جامعه اسلامی زمانی می­ توانند به رشد و کمال دست یابند که از جامعه مردان به دور باشند؟ آیا دین اسلام که مدعی است به همه شئون زندگی انسان توجه کرده و برای هر کدام از آنها حکم خاصی دارد، به این مسأله نیز پرداخته است؟ بعد از مدتی با گشت و گذاری در منابع دینی و احکام متوجه شدم که اصلاً نیازی نیست که یک زن خود را از محیط کاری که مردان در آن هستند یا در آنجا رفت و آمد می­ کنند به طور کامل دور کند، بلکه با رعایت برخی مسائل و حفظ حریم میان نامحرمان می­ تواند به راحتی در آن محیط به فعالیت خود ادامه دهد.

در اینجا توجه به چند نکته لازم است:
۱- جامعه متشکل از اجتماع زنان و مردان است و روابط میان آنها از لوازم لاینفک زندگی اجتماعی محسوب می ­شود به گونه ­ای که جدایی صد درصد و غیر منطقی جامعه زنان از مردان امکان­پذیر نیست.

۲- در اسلام رابطه مطلق میان زنان و مردان نامحرم مجاز نیست و برای آن حد و حدودی معین شده که این حدود، محرومیت نیست بلکه فرصتی است که با رعایت آن از سوی زنان و مردان زندگی و محیط اجتماعی سالم و هر گونه آلودگی و فساد از آن دور می­ شود.

۳- رابطه با نامحرم در محیط کار یا با سخن گفتن است یا با نگاه کردن. اسلام برای هر کدام از این دو احکام خاصی وضع کرده است که در صورت عمل به آن حیا و عفت در محیط­ های عمومی ایجاد و افزایش پیدا می­ کند.

۴ـ در سخن گفتن با نامحرم آمده است که:
◄ صحبت با نامحرم بدون ضرورت مکروه است. (یعنی در محیط کار اگر فرد بدون صحبت با نامحرم و مراجعه به او مشکلش حل می ­شود باید به همان اکتفا کند و کراهت دارد که بدون دلیل با او هم صحبت شود، حتی درباره مسائل کاری.)
◄ در صحبت با نامحرم نباید لذت وجود داشته باشد. (اگر بداند همصحبت شدن با نامحرم برای او لذت ایجاد می ­کند، چنین صحبتی برای او حرام است و گناه محسوب می­ شود.)
◄ زنان نباید هنگام سخن گفتن با نامحرم صدای خود را نازک کنند به گونه ­ای که طرف مقابل را به خود جذب نماید.
◄ اگر در صحبت کردن با نامحرم احتمال مفسده و گناه وجود داشته باشد باید از آن پرهیز شود.
◄ در صحبت با نامحرم نباید به صورت او خیره شد مگر در صورت نیاز.
◄ در هنگام صحبت با نامحرم باید مراقب بود که دلبستگی ایجاد نشود.

۵ـ هنگامی که ارتباط با نامحرم در محیط کار از طریق نگاه کردن است رعایت این موارد لازم است:
√ نگاه به نامحرم باید بدون  شهوت و لذت باشد.
√ مرد جایز است تنها به صورت و دو دست زن نامحرم نگاه کند، آن هم صورت و دستی که همراه با زینت نباشد.
√ اگر طرف مقابل (زن یا مرد) حجاب خود را رعایت نکرده باشد نگاه به او جایز نیست.
√ نگاه ­ها نباید خیره کننده، ممتد و طولانی باشد.

۶ـ علاوه بر احکام نگاه و صحبت کردن، زن و مرد نامحرم باید در محیط کار توجه داشته باشند که هر یک از حجاب اسلامی برخوردار باشند، نباید در محیطی خلوت با یکدیگر به صحبت و بگو بخند بپردازند به گونه ای که دیگران نتوانند به آنجا رفت و آمد نمایند. پرهیز از شوخی و خنده بیجا از دیگر نکاتی است که باید در رابطه با نامحرم رعایت شود و اسلام به شدت آن را نهی کرده است و اگر این شوخی و خنده باعث گناه و فساد شود حرام است که این مورد شامل محیط کاری هم می شود و نباید عادت حضور در کنارهم در محیط کاری قبح این رفتارها را به واسطه صمیمیت بشکند.

کلام آخر
به طور کلی می ­توان گفت که بر اساس احکام و آموزه­های دینی، روابط زن و مرد نامحرم در محیط اداری و آموزشی تنها باید در چارچوب اسلامی و با حفظ موازین شرعی و رعایت حدود الهی صورت گیرد که در این چارچوب زنان و مردان می ­توانند ساعت ها با یکدیگر صحبت کرده و مدتها با هم ارتباط کاری داشته باشند. البته باید متذکر شد که رفتار سبک و شوخی­ های بیجا خارج از چارچوب اسلامی و دینی است و رابطه خارج از چارچوب اسلامی حتی به اندازه یک کلمه حرام است و بالطبع درآمد حاصله از آن کار هم شبهه ناک بوده و مصداق ورود مال شبهه ناک و رزق شبهه ناک است چرا که کسب این مال همراه با فعل حرام بوده است و اگر در رابطه با نامحرم ترس ارتکاب گناه یا فساد در فرد ایجاد شود، باید از این رابطه اجتناب نماید.