پشت پرده علاقه خودروسازان به امنیتی ها
به گزارش کارگر آنلاین، یکی از اتفاقات جالب در صنعت خودرو کشور که شاید نمونه آن را در کمتر کشوری بتوان یافت، بازدید مکرر صاحبان منصب در عرصه های امنیتی، سیاسی و حاکمیتی است. مسئولانی از دستگاه های قضائیی، نظامی، دولتی و نظارتی. مسئولانی که غالبا هیچ تخصص کافی در عرصه خودرو ندارند و صرفا براساس یک سری گزارش و بازدید چند ساعته در خصوص عملکرد خودروسازان اظهارنظر می کنند.
در این بازدیدها هیچگاه عملکرد شرکت های خودروسازی مورد انتقاد قرار نمی گیرد بلکه خروجی آن تمجدید و تعریف های گاها اغراق آمیز از عملکرد مدیران خودروسازی بوده است. گویی شرکت های خودروسازی و محصولات شان در تراز جهانی در حال تولید و رقابت با رقبای خارجی هستند.
در این بازدیدها مدیران عامل خودروسازی با تمام اعوان و انصارشان به استقبال مسئولان مذکور می روند و از عملکرد خود دفاع می کنند تا نکند کسی در این بازدیدها بخواهد نکته منفی از خودروسازان بیان کند. این در حالی است که هیچگاه مدیران خودروسازی این گونه شخصا به استقبال مردم که مشتری اصلی هستند، نمی روند. هیچگاه مدیران خودروسازی همچون استقبال از مسئولان نقطه نظرات مردم را به طور مستقیم نمی شوند.
در این بازدیدها مدیران خودروسازی بر روی اظهارنظر مسئولان مدعو حساب ویژه باز می کنند. از این رو با استفاده از ظرفیت حداکثری رسانه و فضای مجازی به انعکاس این بازدیدها می پردازند.
با چنین شرایطی این سوال مطرح است که چرا بازدید مسئولان امنیتی، سیاسی و حاکمیتی برای خودروسازان مهم است؟ چرا مسئولان غالبا در این بازدید ابراز رضایتمندی از عملکرد خودروسازان می کنند در حالی که مردم ناراضی هستند؟ مگر مشتری اصلی مردم نیستند؟ مگر این نیست که در وهله اول مردم باید راضی باشند و نه مسئولان؟ چرا برخی از مسئولان باب دل مدیران خودروسازی حرف می زنند؟
ریشه این سوالات در"پوپولیسم صنعتی" نهفته است. متاسفانه به دلیل ساختار سیاسی، دولتی و امنیتی حاکم بر اقتصاد کشور، رویکردهای پوپولیسمی و عوام فریبانه در صنعت خودرو نیز جاری و ساری است. در اقتصاد و صنعت دولتی و سیاسی، هدف مدیران راضی کردن مسئولان دولتی و سیاسی است و نه مردم. چرا که قدرت و عزل و نصب ها در اختیار این مسئولان است. اگر آنان راضی باشند، در گزارش ها، استعلامات و .... دفاع خواهند کرد.
وقتی مدیران خودروسازی با اعمال نظر دولت ها و دستگاه های امنیتی و نظارتی تعیین می شوند، نظر و رضایت مردم دیگر در جایگاه اول قرار ندارد. به خصوص زمانی که بازار انحصاری باشد و هیچ رقیب خارجی نیز در بازار وجود ندارد و مردم محکوم به استفاده از تولیدات داخلی بی کیفیت هستند. در پوپولیست صنعتی، مدیران برای بقا، یارگیری و تیم سازی می کنند. قطعا اولین و بهترین یار برای مدیرانی که پوپولیستی رفتار می کنند، تعامل سازنده برد-برد با تصمیم گیران – Policy Makers – است. تصمیم گیران در قوا مختلف می توانند بهترین یاران مدیران خودروسازان باشند. چرا که نظر آنان برای بقای مدیران مهم و تعیین کننده است.
از این منظر می توان رفت و آمد مکرر مسئولان غیرمتخصص در صنعت خودرو را توجیه کرد. تا زمانی که ساختار صنعت خودرو سیاسی و دولتی باشد، و بازار منحصرا در اختیار خودروسازان داخلی، پوپولیسم صنعتی حرف اول را می زند.
مرتضی مصطفوی، کارشناس صنعت خودرو
منبع: خط بازار
