بررسی علت درد ماهیچه های بدن

به گزارش کارگر آنلاین، درد ماهیچه ای را با گرفتگی عضلات اشتباه نگیرید ، زمانی که ورزش یا فعالیت سنگین انجام می دهید عضلات دچار گرفتگی می شوند اما درد ماهیچه ای می تواند به دلیل بیماری و اختلالات خاص ایجاد شود.

بسیاری از مردم در سراسر جهان درد ماهیچه ای را شبانه تجربه می کنند ، این شرایط بسیار دردناک است و باعث می شود فرد از خواب بیدار شود. این درد معمولا در ناحیه ران و انگشتان ایجاد میشود و دقایقی به طول می انجامد و بیشتر روی زنان و مردان 50 سال به بالاتر تاثیر دارد.

اگر ورزشکار هستید علت می تواند انجام حرکات ورزشی زیاد یا به صورت نامناسب باشد اما در غیر این صورت زمانی که شما فعالیت ورزشی خاصی ندارید باید نگران علت تکرار این درد باشید.
تفاوت درد ماهیچه ای با گرفتگی پا

    راه رفتن و یا کار کردن زیاد
    کم آب شدن بدن
    بیماری پارکینسون
    اختلال در عصب ماهیچه ها
    شرایط پزشکی مثل بارداری
    نشستن غلط
    نشستن طولانی مدت
    اختلال غدد درون ریز مثل دیابت
    اختلالاتی مانند صافی کف پا

علل درد ماهیچه های بدن

شایع ترین علل درد ماهیچه، کشش، استرس، استفاده بیش از حد و جراحات جزئی هستند. این نوع درد معمولا متمرکز است و فقط چند ماهیچه و یا بخش کوچکی از بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

درد عضلانی - درد در تمام بدن - اغلب ناشی از عفونت، بیماری و یا عوارض یک دارو است.

دلایل رایج درد ماهیچه عبارتند از:
سندروم کمپارتمان مزمن:

سندروم کمپارتمان مزمن، تحریک ماهیچه و بیماری عصبی است که موجب درد، تورم و گاهی ناتوانی در ماهیچه های آسیب دیده ، پاها یا بازوها می شود. در هر فردی بیماری می تواند بدتر شود، اما در دوندگان جوان و ورزشکارانی که در فعالیت هایی شرکت می کنند که دارای تاثیر تکراری هستند، بیشتر رایج است.

سندروم کمپارتمان مزمن ممکن است به درمان غیر عملی و تغییر فعالیت پاسخ دهد. اگر درمان غیر عملی کمکی نمی کند، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. جراحی برای بسیاری از افراد موفقیت آمیز است و به شما این امکان را می دهد که به ورزش بازگردید.

سندروم کمپارتمان مزمن

علایم:

علایم و نشانه های مرتبط با سندروم کمپارتمان مزمن می تواند شامل موارد زیر باشد:

    درد، سوزش و یا درد شکم در یک ناحیه خاص (قسمت)از عضو آسیب دیده - معمولا پایین پا
    سفتی در عضو آسیب دیده
    خارش در عضو آسیب دیده
    ضعف در عضو آسیب دیده
    افتادگی پا، در موارد شدید، اگر پا آسیب دیده باشد
    اغلب در همان قسمت از هر دو پا رخ می دهد
    برخی اوقات آماس در اثر فتق عضلات .

درد ناشی از سندروم کمپارتمان مزمن معمولا از این الگو پیروی می کند:

    پس از زمان خاصی ، مسافت یا ورزش شدید ،عضو آسیب دیده شروع به درد می کند.
    بدتر شدن اوضاع زمانی که ورزش می کنید
    در طول زمان، مدت ریکاوری بعد از ورزش می تواند افزایش یابد.

سندروم خستگی مزمن :

سندرم خستگی مزمن (CFS)یک اختلال پیچیده است که با خستگی مفرط مشخص می شود و نمی توان آن را با هیچ شرایط پزشکی اساسی توضیح داد. خستگی ممکن است با فعالیت جسمی یا ذهنی بدتر شود، اما با استراحت بهتر نمی شود.

علت سندرم خستگی مزمن نامشخص است، اگرچه تئوری های زیادی وجود دارند - از عفونت های ویروسی تا استرس روانی. برخی از متخصصان معتقدند که سندرم خستگی مزمن ممکن است با ترکیبی از عوامل ایجاد شود.

هیچ تست واحدی برای تایید تشخیص سندرم خستگی مزمن وجود ندارد. ممکن است به انواع آزمایش های پزشکی نیاز داشته باشید تا مشکلات سلامتی دیگری که علائم مشابهی دارند را از بین ببرید. درمان برای سندرم خستگی مزمن بر تسکین نشانه ها متمرکز است.

علایم:

نشانه ها و علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:

    خستگی
    نداشتن حافظه یا تمرکز
    گلوی خشک
    بزرگ شدن غدد لنفاوی در گردن و یا زیربغل
    درد ناشناخته مفاصل یا ماهیچه ها
    سردرد
    خواب نامناسب
    خستگی شدید بیش از 24 ساعت پس از ورزش جسمی یا ذهنی .

لنگیدن :

لنگیدن درد ناشی از خون ریزی زیاد است که معمولا در طول تمرین اتفاق می افتد و گاهی لنگیدن متناوب گفته می شود این وضعیت عموما بر رگ های خونی در پاها تاثیر می گذارد اما لنگیدن نیز می تواند بر روی بازوها تاثیر بگذارد.

در ابتدا احتمالا تنها زمانی که ورزش می کنید متوجه این درد خواهید شد، اما همانطور که لنگیدن بدتر می شود، درد می تواند حتی زمانی که استراحت می کنید، بر شما تاثیر بگذارد.

گاهی به عنوان یک بیماری تلقی می شود و اغلب اوقات، لنگیدن نشانه ای از بیماری عروق محیطی است، یک مساله جریان بالقوه جدی اما قابل درمان که در آن رگ های خونی که جریان خون را به پاها و یا بازوها می دهند باریک می شوند.

خوشبختانه، با درمان ممکن است بتوانید بدون درد سبک زندگی فعال را حفظ کنید.
علایم:

علائم لنگیدن عبارتند از:

درد هنگام ورزش کردن :شما ممکن است درد یا ناراحتی را در پاهای خود، ساق پا، ران، باسن یا کفل تان احساس کنید، بسته به این که کجا ممکن است رگ ها باریک شوند یا آسیب ببینند. لنگیدن نیز می تواند در بازوهای شما رخ دهد، اگر چه این اتفاق کم تر معمول است.

درد متناوب: ممکن است درد بیاید و برود به همان اندازه که فعالیت هایی را انجام می دهید.

درد هنگام استراحت : همانطور که بیماری شما پیشرفت می کند، حتی وقتی نشسته اید و یا دراز کشیده اید، ممکن است درد را در پاهای خود احساس کنید.

تغییر رنگ دادن پوست :اگر جریان خون به شدت کاهش یابد، انگشتان پا ممکن است به رنگ آبی یا سرد به نظر برسند. همچنین ممکن است درد را روی پایین پاها ، بازوها و یا انگشتان خود احساس کنید.

دیگر علائم ممکن عبارتند از:

    احساسی دردناک و سوزان
    ضعف پاها یا بازوها
    پاهای سرد

لنگیدن پا
درماتومیوزیت:

درماتومیوزیت یک بیماری التهاب غیر معمول است که با ضعف ماهیچه و خارش پوست متمایز، مشخص می شود.

این وضعیت می تواند بزرگسالان و کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. در بزرگسالان، درماتومیوزیت معمولا از اواخر دهه 40 تا اوایل دهه 60 و در کودکانی که اغلب بین 5 تا 15 سال سن دارد رخ می دهد و درماتومیوزیت بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد.

هیچ درمانی برای درماتومیوزیت وجود ندارد، اما دوره بهبود علائم می تواند رخ دهد. درمان می تواند خارش پوست را بهبود و به شما کمک کند قدرت و عملکرد ماهیچه را به دست آورید.
علایم:

شایع ترین نشانه ها و علائم عبارتند از:

تغییرات پوست : رنگ بنفش روشن یا تیره جوش بیشتر روی صورت و پلک ، روی پنجه، آرنج، زانوها، سینه و کمر ایجاد می کند. جوشی که می تواند خارش آور و دردناک باشد، اغلب نشانه اولیه درماتومیوزیت است.

ضعف ماهیچه ای : ضعف ماهیچه پیشرونده ، ماهیچه های نزدیک به بدنه را درگیر می کنند، مانند آن هایی که در باسن، ران، شانه ها، بازوها و گردن بالاتر قرار دارند. این ضعف بر دو طرف چپ و راست بدن تاثیر می گذارد و به تدریج بدتر می شود.
اختلال کشیدگی طبیعی عضلانی:

اختلال کشیدگی طبیعی عضلانی یک اختلال حرکتی است که در آن ماهیچه های شما بی اراده منقبض می شوند و باعث حرکات تکراری و چرخشی می شوند.

این شرایط می تواند بخشی از بدن شما ( کانونی)، دو یا چند قسمت مجاور یا تمام قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار دهد. انقباض عضلانی می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد. آن ها ممکن است دردآور باشند و در عملکرد روزمره شما دخالت کنند.

هیچ درمانی برای اختلال کشیدگی طبیعی عضلانی وجود ندارد. اما داروها می توانند علائم بیماری را بهبود بخشند. جراحی گاهی برای از کار انداختن یا تنظیم اعصاب یا مناطق خاص مغز در افراد با اختلال کشیدگی طبیعی عضلانی شدید استفاده می شود.

علایم:

اختلال کشیدگی طبیعی عضلانی به روش های مختلف بر افراد مختلف تاثیر می گذارد. انقباض عضلانی ممکن است:

    در یک ناحیه، مانند ساق پا، گردن و یا بازو شروع شود اختلال کشیدگی طبیعی عضلانی کانونی که بعد از سن 21 شروع می شود معمولا در گردن، بازو یا صورت شروع می شود.
    در طول یک اقدام خاص، مانند نوشتن اتفاق می افتد.
    با استرس، خستگی و اضطراب بدتر می شود.
    در طول زمان بیشتر جلب توجه می کند.

قسمت هایی از بدن که می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند عبارتند از:

گردن ، پلک ، زبان و فک، تارهای صوتی، دست و پیشانی
فیبرومیالژی :

فیبرومیالژی یک اختلال است که با درد عضلانی توام با خستگی، خواب، کم حافظگی و مشکلات روحی مشخص می شود. محققان بر این باورند که فیبرومیالژی احساسات دردناک را با تاثیر گذاری بر روشی که مغز سیگنال های درد را پردازش می کند، تقویت می کند.

علایم این بیماری گاهی اوقات پس از یک ضربه روحی، جراحی، عفونت و یا استرس روانی معنی دار آغاز می شوند. در موارد دیگر، علائم به تدریج در طول زمان بدون هیچ رویداد تحریکی جمع می شود.

زنان نسبت به مردان بیشتر تحت تاثیر فیبرومیالژی هستند. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن دچار سردردهای عصبی، اختلال (TMJ)، سندروم روده تحریک پذیر، اضطراب و افسردگی هستند.

در حالی که هیچ درمانی برای فیبرومیالژی وجود ندارد، انواع داروها می توانند به کنترل علایم کمک کنند. ورزش، آرامش و اقدامات کاهش استرس نیز می تواند کمک کند.
علایم:

نشانه های فیبرومیالژی عبارتند از:

درد گسترده : درد مرتبط با فیبرومیالژی اغلب به عنوان یک درد خفیف همیشگی توصیف می شود که حداقل سه ماه طول می کشد. برای اینکه درد گسترده نظر گرفته شود، باید در هر دو طرف بدن و بالا و پایین کمر رخ دهد.

خستگی : افراد مبتلا به فیبرومیالژی اغلب از خواب بیدار می شوند، اگرچه آن ها برای مدت های طولانی می خوابند. خواب اغلب با درد به هم می خورد و بسیاری از بیماران مبتلا به فیبرومیالژی اختلالات خواب دیگری مانند سندروم پاهای بی قرار و گرفتگی تنفس دارند.

مشکلات شناختی :نشانه ای که معمولا به عنوان فیبرومه یاد می شود، توانایی تمرکز، توجه بر وظایف ذهنی را مختل می کند.

فیبرومیالژی اغلب با شرایط دردناک دیگر مانند:

    سندرم روده تحریک پذیر
    میگرن و انواع دیگر سردرد
    سندروم دردناک مثانه یا سیستیت بینابینی
    اختلالات مفاصل

فیبرومیالژی
تیروئید کم کار:

تیروئید کم کار وضعیتی است که در آن غده تیروئید شما به اندازه کافی هورمون های حیاتی خاص تولید نمی کند. تیروئید کم کار ممکن است در مراحل اولیه علایم قابل توجهی نداشته باشند. در طول زمان، تیروئید درمان نشده می تواند باعث مشکلاتی نظیر چاقی، درد مفاصل، ناباروری و بیماری های قلبی شود.

تست های دقیق عملکرد تیروئید برای تشخیص تیروئید کم کار موجود هستند.

علایم:

نشانه ها و علائم بسته به شدت فقر هورمون متفاوت هستند. مشکلات به کندی رشد می کنند و اغلب بیش از چند سال است.

در ابتدا ممکن است به سختی علایم کم کاری تیروئید مانند خستگی و افزایش وزن را مشاهده کنید یا ممکن است به سادگی آن ها را به پیری نسبت دهید. اما ممکن است مشکلات آشکار تری را ایجاد کند.

علایم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

    خستگی
    حساسیت به سرما
    یبوست
    پوست خشک
    افزایش وزن
    چهره پف کرده
    کوفتگی
    ضعف ماهیچه ای
    سطح کلسترول خون بالا
    سفتی و درد عضلات ماهیچه ای
    دوره های قاعدگی غیر معمول یا سنگین
    موهای نازک
    ضربان قلب کند
    افسردگی
    کم حافظگی

آنفلوانزا:

آنفلوانزا یک عفونت ویروسی است که به سیستم تنفسی شما حمله می کند - بینی، گلو و ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد بیماری آنفلوانزا عموما سرماخوردگی خوانده می شود، اما مثل ویروس "آنفلوآنزا" نیست که موجب اسهال و استفراغ می شود.

در اکثر مردم، آنفلوانزا خود به خود درمان می شود اما برخی اوقات، آنفولانزا و عوارض آن می تواند مرگبار باشد.

افرادی که در معرض خطر ابتلا به آنفولانزا هستند عبارتند از:

    کودکان زیر 5 سال و به ویژه افراد زیر 12 ماه
    افراد بالای 65 سال
    ساکنان خانه های سالمندان
    زنان باردار و زنانی که تازه زایمان کرده اند
    افراد با سیستم ایمنی ضعیف
    افرادی که بیماری های مزمن نظیر آسم، بیماری قلبی، بیماری کبد و دیابت دارند
    افرادی که بسیار چاق هستند، با شاخص توده بدنی (BMI40) یا بیشتر

با اینکه زدن واکسن آنفولانزا سالانه 100 درصد موثر نیست اما بهترین دفاع شما علیه این بیماری است.

علایم:

در ابتدا ممکن است آنفولانزا مانند سرماخوردگی معمولی با آبریزش بینی، عطسه و گلو درد شروع شود. اما سرماخوردگی معمولا به کندی رشد می کند در حالی که آنفولانزا به طور ناگهانی بروز می کند. و اگر چه سرماخوردگی می تواند مشکل ساز باشد، اما معمولا نسبت به آنفولانزا احساس بدتری دارید.

علائم و نشانه های رایج این بیماری عبارتند از:

    تب بالای 100.4 (38 درجه سانتی گراد)
    درد ماهیچه ها
    عرق
    سردرد
    سرفه های خشک و همیشگی
    خستگی و ضعف
    گرفتگی بینی
    گلوی خشک

لوپوس:

لوپوس یک بیماری خود ایمنی سیستماتیک است و زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به بافت ها و ارگان ها حمله می کند. التهاب ناشی از لوپوس می تواند بسیاری از سیستم های بدن مختلف از جمله مفاصل، پوست، کلیه ها، سلول های خون، مغز، قلب و ریه ها را تحت تاثیر قرار دهد.

تشخیص بیماری لوپوس ممکن است مشکل باشد چون نشانه ها و علایم آن اغلب شبیه بیماری های دیگری است. نشانه متمایز لوپوس نوعی خارش چهره است که شبیه به بال های پروانه است که در هر دو گونه رخ می دهد اما نه همه موارد.

برخی افراد با لوپوس متولد می شوند که ممکن است با عفونت، داروهای خاص و یا حتی نور خورشید تحریک شوند. در حالی که هیچ درمانی برای درمان لوپوس وجود ندارد، درمان ها می تواند به کنترل علایم کمک کند.

علایم:

دو مورد لوپوس دقیقا یک سان نیستند. نشانه ها و علایم ممکن است به طور ناگهانی و یا به آرامی رشد کنند، ممکن است ملایم یا جدی و یا موقتی و یا دائمی باشند. اکثر افراد مبتلا به لوپوس دارای یک بیماری خفیف هستند زمانی که علایم و نشانه ها برای مدتی بدتر و سپس به طور کامل برای مدتی ناپدید می شوند.

نشانه هایی که تجربه می کنید بستگی به آن دارد که کدام سیستم بدن تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرد. شایع ترین نشانه ها عبارتند از:

    خستگی
    تب
    درد مفاصل ، سفتی و تورم
    خارش پروانه ای شکل بر روی صورت که گونه ها و بینی را پوشش می دهد.
    ضایعات پوستی که با قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدتر می شوند
    انگشتانی که وقتی در معرض سرما و یا در طول دوره های استرس زا قرار دارند، سفید یا آبی می شوند .
    تنگی نفس
    درد قفسه سینه
    چشم های خشک
    سردرد، گیجی و از دست دادن حافظه

سندرم درد میوفاسیال:

سندرم درد میوفاسیال، یک اختلال درد مزمن است. در این حالت، فشار بر نقاط حساس در ماهیچه های باعث درد در ماهیچه و گاهی اوقات در بخش های ظاهرا نامربوط بدن می شود.

این سندرم به طور معمول پس از آنکه یک ماهیچه به صورت مکرر منقبض شده است رخ می دهد. این می تواند ناشی از حرکات تکراری مورد استفاده در مشاغل یا سرگرمی ها و یا استرس ماهیچه ای مربوط به استرس باشد.

در حالی که تقریبا همه درد کشش ماهیچه را تجربه می کنند، ناراحتی ناشی از سندرم درد میوفاسیال ادامه دارد یا بدتر می شود. گزینه های درمان شامل درمان فیزیکی و.... می شوند. داروهای کاهش درد و روش های تمدد اعصاب نیز می توانند کمک کنند.

علایم:

نشانه های سندرم درد میوفاسیال ممکن است شامل:

    درد عمیق و دردناک در یک ماهیچه
    دردی که ادامه پیدا می کند یا بدتر می شود
    گره نازک در ماهیچه
    سختی در خوابیدن به دلیل درد

سندرم درد میوفاسیال
بیماری لایم:

این بیماری از چهار گونه اصلی باکتری ناشی می شود. بیماری لایم به وسیله نیش یک سوسک که معمولا به عنوان یک سوسک پرنده شناخته می شود، منتقل می شود.

اگر در مناطق پوشیده از علف و درخت زندگی می کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که به این بیماری مبتلا شوید. مهم است که اقدامات احتیاطی مشترک در مناطق آلوده به سوسک انجام شود.

علایم اولیه بیماری لایم:

    تب
    لرز
    خستگی
    بدن درد
    سردرد
    سفتی گردن
    تورم غدد لنفاوی که می تواند با جوش همراه باشد.

علایم دیگر آن :

    میگرن
    درد مفاصل
    مشکلات عصبی
    مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نامنظم
    التهاب چشم
    تورم کبد (هپاتیت)
    خستگی شدید

پلی میالژی روماتیکا:

پلی میالژی روماتیکا اختلال التهابی است که موجب درد و سفتی ماهیچه، به ویژه در شانه ها می شود. نشانه ها و علایم روماتیکا معمولا به سرعت شروع می شوند و هنگام صبح بدتر هستند.

بیشتر افرادی که مبتلا به پلی میالژی روماتیکا هستند، بیشتر از 65 سال سن دارند این بیماری به ندرت بر روی افراد زیر 50 سال تاثیر می گذارد.

این بیماری مربوط به التهاب دیگر به نام آرتروز سلول بزرگ است. سلول های بزرگ می توانند باعث سردرد، مشکلات بینایی، درد فک و حساسیت پوست سر شوند این امکان وجود دارد که هر دو شرایط را با هم داشته باشید.

علایم:

علایم و نشانه ها معمولا در هر دو طرف بدن رخ می دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    درد در شانه ها
    درد درگردن، بازوهای فوقانی، کفل، باسن و یا ران
    سفتی در مناطق آسیب دیده، به خصوص در صبح یا بعد ازمدتی غیرفعال شدن
    محدود کردن حرکات در مناطق متاثر
    درد یا سفتی در مچ دست، آرنج و یا زانوهای شما

همچنین ممکن است علائم و نشانه های کلی بیشتری داشته باشید، از جمله:

    تب خفیف
    خستگی
    حس عمومی خوب نبودن (ضعف)
    از دست دادن اشتها
    کاهش وزن ناخواسته
    افسردگی

پلی میوزیت :

پلی میوزیت یک بیماری التهابی غیر معمول است که موجب ضعف عضلانی درهر دو طرف بدن می شود. داشتن این بیماری می تواند برای بالا رفتن از پله ها، بلند شدن از یک موقعیت نشسته، بلند کردن اشیا را مشکل کند.

پلی میوزیت معمولا در دهه 30، 40 یا 50 سالگی بر بزرگسالان تاثیر می گذارند. بیشتر در سیاه پو.ست ها رایج است تا در سفید پوست ها، و زنان بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می گیرند. نشانه ها معمولا به تدریج، بعد از چند هفته یا چند ماه بیشتر می شوند.

در حالی که هیچ درمانی برای پلی میوزیت ، از داروها گرفته تا درمان فیزیکی وجود ندارد می تواند قدرت و عملکرد ماهیچه را بهبود بخشد.

علایم:

ضعف ماهیچه ای پلی میوزیت ، ماهیچه های نزدیک به بدن را درگیر می کند، مانند آن هایی که در باسن، ران، شانه ها، بازوها و گردن بالاتر قرار دارند. این ضعف بر دو طرف چپ و راست بدن تاثیر می گذارد و به تدریج بدتر می شود.
رماتیسم مفاصل:

رماتیسم مفاصل یک اختلال مزمن است که می تواند بیش از مفاصل را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی افراد، این بیماری می تواند به سیستم های بدن، از جمله پوست، چشم ها، ریه ها، قلب و رگ های خونی آسیب برساند.

اختلال خود ایمنی، روماتیسم مفصلی، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی شما به اشتباه به بافت های بدن حمله می کند.

بر خلاف آسیب سایش و پارگی آرتروز، روماتیسم مفصلی بر روی پوشش مفاصل شما تاثیر می گذارد و باعث ورم دردناکی می شود که در نهایت منجر به فرسایش استخوان و نقص مشترک می شود.

التهاب مرتبط با التهاب مفصل روماتیسمی، چیزی است که می تواند به بخش های دیگر بدن آسیب برساند. در حالی که انواع جدیدی از داروها گزینه های درمانی را به طور چشمگیری بهبود بخشیده اند، روماتیسم شدید هنوز می تواند موجب معلولیت های جسمی شود.

علایم:

علائم رماتیسم مفاصل می تواند شامل موارد زیر باشد:

    مفاصل لطیف، گرم و متورم
    سفتی مفاصل که معمولا صبح و بعد از بی تحرکی بدتر می شود
    خستگی، تب و از دست دادن اشتها

رماتیسم مفاصل ابتدا معمولا روی مفاصل کوچک تر تاثیر می گذارد به خصوص مفاصلی که انگشتان را به دست و انگشتان را به پا متصل می کنند.

با پیشرفت بیماری، علائم اغلب در مچ دست، زانوها، مچ پا، آرنج، باسن و شانه پخش می شوند. در بیشتر موارد، علایم در هر دو طرف بدن رخ می دهند.

حدود 40 درصد از افرادی که روماتیسم مفصلی دارند، نشانه هایی را تجربه می کنند که مفاصل را شامل نمی شوند. آرتروز رماتیسم می تواند بسیاری از ساختارهای غیر مفصلی را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله:

    پوست
    چشم ها
    ریه ها
    قلب
    کلیه ها
    غدد بزاقی
    بافت عصبی
    مغز استخوان
    رگ های خونی

رگ برگ شدگی:

پیچ خوردگی، کشش و یا پارگی رباط ها بافت فیبری است که دو استخوان را در مفاصل شما به هم متصل می کند. معمول ترین محل برای رگ به رگ شدن مچ پای شما است.

درمان اولیه شامل استراحت، کمپرس یخ است. رگ به رگ شدگی ملایم را می توان با موفقیت در خانه درمان کرد. گاهی اوقات کشش شدید برای ترمیم رباط ها آسیب دیده نیاز است.

تفاوت میان رگ به رگ شدگی و پیچ خوردگی این است که رگ به رگ شدگی باند بافتی را که دو استخوان را به هم متصل می کند آسیب می زند در حالی پیچ خوردگی جراحت یک ماهیچه یا باند بافتی است که یک ماهیچه را به استخوان متصل می کند.

علایم:

نشانه ها بسته به شدت آسیب، متفاوت خواهند بود و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

    درد
    تورم
    کبودشدگی
    توانایی محدود کردن مفصل آسیب دیده