ترک میز مذاکرات هسته ای پس از ژنو-1 به پیشنهاد اصلاح طلبان!!!

کارگرآنلاین: البتّه دوستان ما آن اوقاتی که این قضایا اتّفاق افتاد، به بنده مرتّب توصیه کردند که اسم انقلاب رنگی را نیاورم؛ من هم چون معتقد به مشورتم -بالاخره مشاورین نظر دارند و اهل فکرند- اسم انقلاب رنگی نیاوردم امّا خب انقلاب رنگی بود؛ درواقع کودتای رنگی، یک کودتای رنگی ناموفّق. خب این خیلی مهم است؛ این اتّفاقی که در کشورهای دیگر -در چهار پنج کشور- آمریکایی‌ها با پول، با امکانات انجام دادند و موفّق شدند؛ در جمهوری اسلامی موفّق نشد؛ بااینکه پشتیبانی کردند.» اینها بخشی از سخنان رهبر انقلاب اسلامی درباره فتنه 88 در تاریخ 19 دی ماه سال 1394 و در جریان دیدار ایشان با جمعی از مردم قم است. آیت الله خامنه ای در این مجال، پرده از حقیقتی برمی دارد که زمانی مطرح کردن آن مصلحت آمیز به نظر نمی رسیده است. با این وجود؛ ما اکنون 7 سال با زمان شکل گیری فتنه 88 فاصله داریم. 7 سالی که به ما این امکان را می دهد تا با بررسی اسناد و جهات مختلف آن حادثه ی تلخ، نسبت آن را با واقعیتی به نام انقلاب رنگی مشخص کنیم!

 این مسئله از آن روی حائز اهمیت است که برخی از سران و وابستگان فتنه 88، اولاً هنوز دست از مسیر فتنه گری سابق خود برنداشته اند و ثانیاً بعضاً سعی می کنند هر گونه وابستگی تحرکات خود را با اربابان خارجی شان نفی کنند. با این حال، ما در متن این گزارش به تشریح و تحلیل مستنداتی خواهیم پرداخت که اولاً وابستگی و هماهنگی کامل سران فتنه با دولت ایالات متحده را نشان می دهد و ثانیاً «انقلاب رنگی» بودن و برنامه ریزی بلندمدت ایالات متحده را برای شکل گیری فتنه 88 مشخص خواهد کرد. پیش از آن اما بد نیست ابتدائاً به بیان نقل قولی از "آیرا کورزبان" وکیل "ژان برتراند آریستاید" رئیس‌جمهور هائیتی بپردازیم. شخص نامبرده ‏ زمانی در یک سخنرانی جالب گفته بود «می دانید چرا تا کنون در آمریکا ‏کودتا شکل نگرفته است؟ چون در واشنگتن سفارت آمریکا وجود ندارد!» اظهارات وکیل رئیس جمهور ربوده شده هائیتی به وسیله ‏آمریکا در حالی ابراز می شد که هائیتی در آن زمان پنجاه و ششمین کشوری محسوب می شد که آمریکا در آن کودتا به راه انداخته ‏بود.

مرور مستندات متقن در زمینه فتنه 88 البته ما را به این نتیجه می رساند که لاجرم باید حاشیه ای بر اظهار نظر قدیمی جناب  "آیرا کورزبان" زد. بدین شرح که:«آمریکا می تواند بدون نیاز به داشتن سفارتخانه در یک کشور و تنها با تکیه بر حمایت دوستان نفوذی خود در آن، کودتاهای مهیبی را در آن به راه بیندازد.» شرح و تحلیل مستندات ارتباط ارگانیک و گسترده سران فتنه 88 با غرب طبیعتاً از حوصله این گزارش کوتاه خارج است و نیازمند نگارش کتاب های مفصلی خواهد بود. با این حال، بهتر آن است که در همین مجال کوتاه نیز، از نزدیکترین وقایع و مستندات شروع کنیم! همین مرداد ماه سال گذشته مایکل لدین مشاور سابق شورای امنیت ملی آمریکا و دستیار رامسفلد وزیر دفاع اسبق آمریکا طی یادداشتی در نشریه فوربس، مستندات قابل توجهی در زمینه ارتباط فتنه 88 و دولت ایالات متحده منتشر ساخته است. لدین پس از بیان توضیحاتی در زمینه چرایی انتشار این نامه، می نویسد این نامه در پاسخ به دو سؤال طرف امریکایی نوشته شده که از جریان فتنه خواسته بودند روشن کند دقیقا برای دفاع از فتنه 88 چه باید بکنند و چه نباید بکنند.

 با این حال، به نظر می رسد درواقع آنچه باعث انتشار این نامه شده است، مخالفت سناتور چاک شومرمرد شماره 3 دموکرات ها با توافق هسته ای دولت اوباما و ایران است. مایکل لدین در متن یادداشت مذکور در همین زمینه می نویسد که سابقه دشمنی شومر با ایران ریشه در سالهای قبل دارد و موضوع تازه ای نیست او در ادامه به نقش شومر در فتنه 88 اشاره کرده و می نویسد:«سناتور شومر در میانجی گری میان دولت آمریکا و سران فتنه 88 ایران نقشی پر رنگ داشته است. دولت آمریکا در سال 2009 شومر را مامور ارتباط با گروه میرحسین موسوی می کند تا نامه برای او ارسال کند و از سران فتنه بخواهد به این دو سال پاسخ دهند.ما باید چه کارهایی انجام دهیم؟ چه کارهایی نباید انجام دهیم؟شومر دموکرات، دوستیدروالاستریتژورنالداشتکهبهواسطهارتباطباسبزهای ایران مسئول می شود تا به آنها بفهماند این نامه واقعا از سوی دولت آمریکا است.»

مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در ادامه می گوید:"پاسخ نامه به سرعت و در 8 صفحه تنظیم و البته بدون امضا ارسال شد، در نامه ارسالی نظام ایران با شدیدترین الفاظی نظیر خشن و دیکتاتور یاد می­شود و سران فتنه می نویسند با قدرت به دنبال تغییر نظام در ایران هستند.نویسندگان نامه بدون امضا به آمریکا هشدار دادند که توافق هسته ای با تهران به معنای سکوت در برابر رویکردهای داخلی و خارجی تهران است."رمزگشایی جناب لدین از نقش آمریکا در فتنه 88 البته محدود به همین مورد نمی شود. این عضو برجسته موسسه آمریکن اینترپرایز، پیش از این و در 21 خرداد 1388 در مصاحبه با نیویورک تایمز نیز گفته بود:«فردا در ایران انتخابات نخواهد بود، بلکه یک انقلاب رنگی کلید می‌خورد!» مسئله ای که از عمق ارتباط بین سران فتنه 88 و نهادهای آمریکایی وابسته به سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده خبر می دهد.

وی در بحبوحه فتنه 88 نیز در مصاحبه با رادیو فردا گفته بود:«اگر از شما بپرسند این جنبش –فتنهسبز- بهچهزمانی برمی‌گردد، احتمالا خواهید گفت به یک سال پیش. اما من می‌گویم ما از اواسط دهه 60 با کسانی از دفتر نخست وزیری ایران در ارتباط و تماس بودیم و موضوع مذاکره و رابطه را پی‌گیری می‌کردیم.» پاول رابرتز؛ معاون خزانه داری دولت ریگان و از چهره‌های سیاسی برجسته آمریکا در نشریه کانترنچ، به زبان دیگری همین واقعیت را برملا کرده، می‌نویسد:«گزارش‌هایی وجود دارد که حاکی از کمک مالی دولت امریکا به بمب‌گذاری و کشتار در داخل ایران است.»وی در ادامه با اشاره به نقش دولت آمریکا در پیروزی انقلاب‌های مخملی در کشورهایی همچون گرجستان و اوکراین می‌نویسد:«قطعا چنین احتمالی نیز مطرح است که کاندیدای شکست خورده، یعنی میرحسین موسوی و حلقه پشتیبانش به عنوان اجرا کننده خواسته‌های امریکا هماهنگ شده باشند.»

 اظهار تردید پاول رابرتز در این مقوله البته، چیزی شبیه به مطایبه است تا یک حرف جدی! این مسئله زمانی مشخص تر می شود که متن خاطرات هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا در زمینه فتنه 88 را در کتاب «انتخاب های سخت» می خوانیم. کلینتون می نویسد:«در پشت صحنه، گروه من در وزارت خارجه به طور مداوم با فعالان در ایران در ارتباط بودند و برای جلوگیری از تعطیل شدن توئیتر، به طور فوریتی مداخله کردند؛ قطع شدن توئیتر به معنای از بین رفتن یکی از وسایل اصلی ارتباطی معترضان بود.» وی سپس با یادآوری شکست فضاحت بار دولتش در به ثمر رساندن فتنه 88 نوشته است:«من متأسفم که در آن زمان اعتراض خود را شدیدتر اعلام نکردیم و دیگر کشور ها را (به اعتراض) ترغیب نکردیم!»کانال های ارتباطی افشا شده بین مهره های انقلاب رنگی سال 88 و دولت آمریکا البته محدود به آنچه گفته شد، نخواهد بود.

 اواخر سال 88 و پس از شکل گیری حماسه 9 دی، نماینده میرحسن موسوی برای دیدار مستقیم با باراک اوباما به آمریکا می رود! این گفته البته متاسفانه یا خوشبختانه!، مستند به اسناد وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی نیست. جی سالمون، خبرنگار امور ایران در روزنامه وال‌استریت ژورنال، 20 نوامبر 2009 در گزارشی می‌نویسد:« طی بازدید مخملباف از واشنگتن، آقای مخملباف که سخنگوی کاندیدای ریاست‌جمهوری ایران میرحسین موسوی است به اوباما پیام داده است پشتیبانی علنی خود را برای نیرو‌های دموکراتیک در ایران افزایش داده و به فشار‌های مالی بر سپاه بیفزاید. آقای محسن مخملباف اعلام کرده است جنبش سبز ایران از تحریم‌های اقتصادی هدفمند پشتیبانی می‌کند»وال استریت ژورنال، به نقل از مخملباف می‌نویسد:«ما به تحریم‌های اقتصادی که فشار را بر ایران زیادتر می‌کند محتاجیم. ما می‌خواهیم اوباما بگوید او پشتیبان دموکراسی است. اگر چنین نگوید طرفداران خود را در ایران از دست خواهد داد.»

اعترافات دستگیرشدگان فتنه 88 نیز قطعه ی دیگری از قطعات پازل انقلاب رنگی سال 88 را تکمیل خواهد کرد. محمدعلی ابطحی از دستگیرشدگان فتنه 88 اعتراف کرده است، ترک یکباره میز مذاکرات هسته ­ای پس از مذاکرات ژنو 1 از سوی طرف غربی، پیشنهاد صریح اصحاب فتنه به دولت آمریکا بوده است. ابطحی از قول مهدی هاشمی می‌گوید:« این اصلاح طلبان بودند که به اوباما پیغام دادند تا زمان انتخابات ریاست جمهوری در ایران صبر کند و مطمئن باشد در این انتخابات دوستانش در ایران به جای دولت محمود احمدی‌نژاد سر کار خواهند آمد!»حالا ما می دانیم که انقلاب رنگی غرب در ایران، به سختی شکست منتهی شده است. بد نیست به این واقعیت هم فکر کنیم که: آیا در صورت موفق شدن آن انقلاب رنگی، ما سرنوشتی جز سوریه کنونی، مصر پس از محمد مرسی، لیبی، افغانستان، عراق و دیگران داشتیم؟!/افکار نیوز