اولین اعترافات قاتل سعید طاهری، معاون عمرانی امامزاده صالح + جزئیات فرار به پارک جمشیدیه

‎‎ این حادثه ساعت 8صبح یکشنبه نهم خرداد‌ماه در خیابانی حوالی دزاشیب اتفاق افتاد. آن روز مهندس سعید طاهری، 40 ساله برای رفتن به محل کارش از خانه خارج شده بود که در همان حوالی هدف شلیک گلوله قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان جانش را از دست داد. در بررسی‌های میدانی و بررسی‌ تصاویر دوربین های مداربسته مشخص شد که مردی با لباس مبدل درحالیکه ماسک به صورت و عصای نابینایان به دست داشته، لحظاتی قبل از تیراندازی مقابل خانه مقتول کمین کرده و پس از آنکه وی به قصد رفتن به محل کارش از خانه خارج شده بود وی را هدف گلوله قرار داده بود. قاتل پس از آن اقدام به فرار کرده و به پارک جمشیدیه رفته و در آنجا لباس‌های خود را عوض کرده و پس از آن ناپدید شده بود.

به دنبال این حادثه، گروهی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران تحقیقات برای شناسایی عامل این جنایت را آغاز کردند. آنها در نخستین گام به پرس و جو از آشنایان مقتول پرداختند. چرا که به نظر میرسید قاتل ، فردی آشنا بوده و برای اینکه شناسایی نشود، از لباس مبدل و ماسک استفاده کرده بود. تلاش تیم جنایی و اقدامات اطلاعاتی خیلی زود نتیجه داد و به شناسایی متهم به قتل منجر شد. حدس تیم جنایی درست بود و مرد تیرانداز ، فردی آشنا بود که با اطلاعات بدست آمده وی دو روز پس از جنایت، یعنی روز یازدهم خرداد ماه در عملیاتی غافلگیرانه بازداشت شد. 

متهم به قتل پس از انتقال به اداره دهم پلیس آگاهی تهران به تیراندازی به سمت مهندس طاهری اعتراف کرد و گفت: مدتی می‌شد که با مقتول دچار اختلاف شده بودم و برای همین نقشه قتل او را کشیدم.

وی ادامه داد: برای اجرای این نقشه یک اسلحه تهیه کردم و لباس مبدل پوشیدم تا کسی به من مشکوک نشود. حتی عصای نابینایی هم تهیه کردم تا نقش بازی کنم و کسی تصور نکند قصد آدمکشی دارم.

متهم در ادامه گفت: از قبل خبر داشتم که مهندس صبح زود به محل کارش که حرم امام زاده صالح(ع)  بود می رود. یک ساعت قبل از حادثه به مقابل خانه مقتول رفتم و پشت درختی پنهان شدم. چشمم به در خانه بود تا اینکه سرانجام او از خانه اش خارج شد. من هم اسلحه کلت را به سمتش نشانه گرفتم. شلیک اول خطا رفت و گلوله به او برخورد نکرد اما دومین شلیکم به او خورد و وقتی خون آلود روی زمین افتاد، فورا به سمت ماشینم که یک کوچه آنطرف تر پارک کرده بودم رفتم و پشت فرمان نشستم. در حالی‌که سراسیمه و مضطرب بودم حرکت کردم و وقتی به خودم آمدم دیدم مقابل پارک جمشیدیه هستم. بی هدف رانندگی می‌کردم، چون واقعا ترسیده بودم. تصمیم گرفتم وارد پارک شوم و لباس هایم را عوض کنم تا شناسایی نشوم. ماشینم را مقابل پارک جمشیدیه پارک کردم و وارد آنجا شدم. سپس در جای خلوت لباس هایم را عوض کردم و لباس های مبدل را همانجا انداختم. در طول این دوروز هم به شدت ترسیده بودم و عذاب وجدان داشتم اما فکرش را نمی‌کردم به این زودی دستگیر شوم.

متهم به قتل پس از اقرار به جنایت، با قرار قانونی بازداشت شد و برای انجام تحقیقات بیشتر در اختیار ماموران اداره دهم پلیس آگاهی تهران قرار گرفت.