اسرای عراقی در ایران از شرایط مطلوبی برخوردار بودند و حتی امکان دیدار با خانواده‌ های خود را داشتند، چنانچه تعدادی از آنان نیز توانستند در طول دوران اسارت با خانواده‌های خود ملاقات کنند.

عراقی‌هایی که در جبهه به اسارت نیرو‌های ایرانی درآمده بودند بیش از آنکه اسیر باشند از زیر استبداد صدام آزاد شده بودند، رفتار رزمنده‌ها از همان دقایق اولیه اسارت عراقی‌ها نشان دهنده رفتار انسانی با آنهاست.