یادداشت بهزاد تیمورپور
در دنیای امروز که سازمانها و نهادها به طور فزایندهای بر ارائه خدمات کارآمد و فنی تأکید دارند، توجه به ابعاد انسانی و اجتماعی زندگی ذینفعان، به ویژه قشر بازنشسته، از اهمیت ویژهای برخوردار است. در مورد بازنشستگان، صرف ارائه خدمات بیمهای، درمانی و فنی، هر چند ضروری و حیاتی است، اما به تنهایی نمیتواند ضامن رضایت و کیفیت زندگی آنها باشد. غفلت از «پیوست فرهنگی و اجتماعی» در کنار این خدمات، میتواند به نارضایتیهای عمیقتر و گستردهتری منجر شود.
شهر تهران چه کم دارد؟+نظر چهره سرشناس معماری وشهرسازی
دکتر حسن ابوتراب فارغ التحصیل رشته دکترای مهندسی معماری از دانشگاه تورینوی ایتالیا ، استاد دانشگاه و متخصص شهرسازی و برنامه ریزی شهری است، به نظر او ، اقتصاد و پول و اولویت مادی طی سال های اخیر به شدت بر حوزه ساختمان سازی حاکم بوده و از دیگر مسائل ساختمان سازی پر اهمیت تر شده است. معماری های سنتی و مبتنی بر عقلانیت و فرهنگ ایرانی از بین رفته و با تقلید کورکورانه از فرهنگ غربی ساختمان هایی می سازیم که فکر آینده آن را نکرده ایم. او می گوید: «براساس علمی ما ضوابط را براساس و اصول مبتنی بر علم ساختمان سازی و تکنولوژی مبتنی نکرده ایم و صرفا بسنده کرده ایم به آنکه اگر زلزله بیاید، شیشه می ریزد و بخشنامه داده ایم که ساختمان شیشه ای دیگر ساخته نشود. این غلط است. آینده نگری در معماری و شهرسازی براساس فرهنگ بومی چیزی است که در دیدگاه ابن سینا و فارابی و رهبر انقلاب وجود دارد و یک ضرورت حیاتی است».
لینکستان