کشور ایران دارای اقلیم های متنوع با مردمی با فرهنگها و سنتهای بسیار متنوع میباشد. هر منطقه از کشور ما با توجه به اقلیم و فرهنگ آن منطقه هنرها و صنایع دستی مختلفی داراست. برخی از این هنرها قابلیت ثبت جهانی دارد. اما متاسفانه به دلیل اینکه اغلب مناطقی که بافت سنتی و هنر و صنایع دستی خود را حفظ کرده اند، از امکانات دور هستند و توجهی نیز از سوی مسئولین به آنها نمی شود، این فرهنگ و هنر در حال از دست رفتن است. در حالی که افراد این مناطق به عنوان ظرفیتهای انسانی بسیار توانمند، می توانند با فعالیت در حوزه سنت و هنر خود نقش موثری در پیشرفت اقتصادی شهر و کشور خود ایفا کنند. ایجاد زیرساخت برای این امر، کاری است زمان بر و خارج از حوصله مسئولین ما. اما اگر همه این مناطق بتوانند به اینترنت دسترسی داشته باشند میتوانند از آن طریق هنرهای خود را در عرصه ملی و بین-المللی به نمایش بگذارند. بدیهی است که فعال شدن نیروهای انسانی مستعد این مناطق می تواند موجی از تحول در این بخش از اقتصاد به همراه داشته باشد. موضوعی که سایر کشورها حتی از آن برای جذب توریست نیز استفاده می کنند. این موضوع در مناطق مرزی اهمیتی دوچندان پیدا می¬کند. فقر و بلااستفاده ماندن نیروهای انسانی در مناطق مرزی منجر به ناامنی اقتصادی و در نهایت ناامنی اجتماعی می-شود. البته که آموزش به افراد برای استفاده از بستر بازارهای مجازی امری ضروری است و باید دانش آن به بومیان هر منطقه انتقال داده شود تا از مشکلات و مخاطرات آن نیز آگاه باشند.