ده موردی که باید آنها را رعایت کنید تا سعادتمند شوید
به گزارش کارگرآنلاین همدلی، خصوصیتی که زمانی جامعه ما با آن شناخته می شد، این روزها مغفول مانده است. هر روز زنگ خطرهای این غفلت از گوشه و کنار کشور به گوش می رسد.
صرفه نظر از جنبه اجتماعی این موضوع که خود نیاز به بررسی مفصلی دارد، همدلی به عنوان یک مهارت، یک خصوصیت شخصیتی، و یک احساس یا هیجان، همواره مورد توجه و بررسی روان شناسان بوده است. منظور از همدلی توانایی فرد در درک احساس، هیجانات و افکار دیگران است یا به بیان ساده تر میزان همدلی شما نشانی از آن است که چقدر می توانید خودتان را جای دیگران بگذارید، درد آنها را بفهمید و در بهبود شرایطشان کوشا باشید.
اگر چه جنبه هایی از این احساس و درک انسانی در قالب خصوصیتی شخصیتی تا پیش از سنین جوانی شکل می گیرد، اما چگونگی ابراز این احساس و ادراک و همچنین گسترش و پخته تر کردن آن، مهارتی است که بهترین زمان برای کسب کردن آن در سنین جوانی است. بدون شک افرادی که به این مهارت دست یافته اند از روابط بین فردی مناسب تری برخوردار خواهند شد، بین دیگران محبوب تر شده و احترام بیشتری در جامعه کسب می کنند. اگر به این مزایا احساس بهتر درونی نسبت به خود را نیز اضافه کنیم، تاثیر همدلی را در افزایش رضایت از زندگی در خواهیم یافت. در چند سطر زیر به چند نکته که به جوانان در گسترش و ابراز همدلی یاری می رساند اشاره شده است.
۱) رفتار همدلانه را از خانواده خود شروع کنید.
برای اعضای خانواده خود وقت بگذارید و به حرف آنها گوش کنید. در این بین سالمندان را فراموش نکنید. آنها نیاز به توجه و زمان بیشتری دارند. قرار نیست که همیشه بزرگترها شنوای دردهای شما و حلال مشکلاتتان باشند. گاهی لازم است که با کمی گفتگو و همدلی با پدر، مادر، پدر بزرگ و مادر بزرگتان فضای خانواده را تلطیف کنید. کمک و سرزدن به اقوام نیازمند و سالمند، حتی اگر نسبت نزدیکی با شما ندارند نه تنها از نظر دینی و اخلاقی پسندیده است، که احساس رضایت درونی شما را نیز بالا می برد.
۲) برای دیگران وقت بگذارید.
دنیای مدرن دنیای مشغله است. بدون شک همکارانی که تجربه کار کار کردن در فضای مشاوره را دارند این موضوع را تایید می کنند که اکثر مراجعان بیش از آنکه به دنبال راهنمایی یا درمان باشند به دنبال کسی هستند که با حوصله به حرفشان توجه کند و مرتب به ساعتش نگاه نکند ! هر دوستی مانند نهالی است که برای رشد نیازمند رسیدگی است. مهمترین رسیدگی مورد نیاز در دوستی زمان است. پس آن را از خانواده، دوستان و هر کسی که می توانید رابطه همدلانه ای با او برقرار کنید دریغ نکیند.
۳) بیشتر بشنوید: گوش همه از نصیحت پراست.
در اکثر مواقع افراد راه درست را می دانند. آنچه که انسان ها به شدت نیاز دارند به اشتراک گذاشتن دردهاست. درد ها پس از آنکه با افراد هم دل در میان گذاشته می شوند قدرت خود را از دست می دهند. پس اجازه بدهید دیگران دردهایشان را مطرح کنند. اگر راهنمایی کارگشایی که به درستی آن اعتقاد دارید در نظرتان هست آن را ارایه دهید اما از توصیه های کلیشه ای و تکراری و نصیحت کردن، که نتیجه ای جز خستگی و آزردگی طرف مقابلتان ندارد خود داری کنید.
۴) تعصب نداشته باشید.
جامعه امروز ما، به خصوص در شهرهای بزرگ، جامعه ای متکثر است. مهاجرت، رشد رسانه های دیداری و شنوایی و همین طور اینترنت و فضای مجازی، همگی باعث شده اند که در اطراف شما افرادی با قومیت، گرایش های مذهبی- دینی،سبک زندگی و عقاید سیاسی متفاوت وجود داشته باشند. درک این تنوع و تحمل نظرات مخالف دیگران امکان تعاملات سازنده اجتماعیتان را بالا می برد و همچنین علاوه بر ایجاد همدلی با قشر گسترده ای از جامعه، تجربیات و دیدتان را در زندگی وسیع می کند. فراموش نکنید که شنیدن یک عقیده مخالف به معنای پذیرفتن آن نیست.
۵) اغراق نکنید و در عین حال مشکلات دیگران را کوچک نشمارید.
برخی از افراد پس از شنیدن مشکلات دیگران آنچنان تحت تاثیر قرار می گیرند که نمی توانند احساسات خود را کنترل کنند و با ابراز هیجانات شدید مانند گریه کردن و سخنان نا امید کننده، بر مشکل فرد می افزایند. از سوی دیگر، گروه دیگری از انسان ها فکر می کنند با ساده جلوه دادن مشکل می توانند از درد روانی فردی که دچار آن مشکل شده است بکاهند. این افراد با استفاده از جملاتی مانند: ” این که مسئله مهمی نیست.” ، ” دیگران دردهای خیلی بزرگتری دارند.”، یا ” پس اگر مشکلات من را داشتی چه می کردی؟” نه تنها از درد طرف مقابل کم نمی کنند، که احساس مثبتی که به واسطه درد دل کردن و همدلی ایجاد می شود هم از بین می برند.
۶) احساسات و هیجانات طرف مقابل را به او انعکاس دهید.
این انعکاس هم به صورت کلامی و هم در چهره و رفتار شما می تواند جلوه گر شود. تغییر چهره و لحن شما متناسب با موضوع مطرح شده توسط افراد، و همچنین انعکاس کلامی احساسات آنها با جملاتی مانند: “می فهمم که چقدر این موضوع برای تو درد آور بود.” ، ” معلوم است که رفتار این آدم خیلی تو را عصبانی کرده.” راه را برای یک رابطه همدلانه و درک متقابل باز می کند.
۷) مهم نیست که مسئله در واقعیت و از نظر شما چقدر بزرگ است، اهمیت مسئله در درک و احساس طرف مقابلتان از آن است.
معیار اهمیت مشکل، شما نیستید بلکه اداراک طرف مقابلتان از موضوع است. این موضوع را در نظر بگیرید که هر فرد با توجه فضای خانوادگی، اعتقادات، شخصیت و میزان رشد یافتگی اش، نگرانی ها و اولویت های متفاوتی دارد که این نگرانی ها از نگاه شما ممکن است کاملا بی اهمیت برسد. یادتان باشد که هدف ما هم دلی با انسان ها است نه برآورد اهمیت مشکلاتشان، و برای این موضوع کافی است که به احساس و هیجانی که فرد به واسطه این مشکل تجربه می کند وبه شما انتقال می دهد، توجه کنید.
۸) خودتان را در فضاها و موقعیت هایی که در آن هم دلی فراوان است قرار دهید.
شرکت در جشن ها و بازارچه های خیریه، انجمن هایی با فعالیت های انسان دوستانه و همدلانه و دوستی و رابطه با افرادی که در این حوزه ها فعال هستند روح هم دلی را در شما پرورش خواهد داد و قطعا میزان رضایتتان را از زندگی و خودتان بالا خواهد برد. ضمن این که اینگونه فضاها، محیطی برای تجربه های عمیق انسانی فراهم می آورند که در افزایش پختگی شما نقش اساسی دارد.
۹) مراقبت خود و سلامت روانی خود باشید.
برای این که بتوانید به دیگران کمک کنید و از نظر روحی ظرفیت ارتباط مناسب و همدلی با آنها را داشته باشید، پیش از هر چیز باید از سلامت روحی و جسمی کافی برخوردار باشید. گروهی از فعالیت های همدلانه مانند کمک به افراد دارای مشکلات روانی حاد یا کمک به افرادی که دچار نقایص ذهنی و جسمی شدید هستند، با شرایط روحی و شخصیتی برخی از افراد سازگار نیست و شرکت در این فعالیت ها نه تنها کمکی به افراد آسیب دیده نخواهد کرد که خود فرد را نیز با مشکلات روحی جدی مواجه می کند.
۱۰) در رشد روانی، اجتماعی، هیجانی و اخلاقی خود کوشا باشید.
حس همدلی به طور چشم گیری با رشد و پختگی انسان ها در رابطه است. از همین روی هر فعالیتی که منجر به رشد انسان در یکی از جنبه های فوق شود، بر میزان همدلی شما هم تاثیر می گذارد. مشارکت اجتماعی بالا، مطالعه و تحصیل، سفر و روابط دوستانه وسیع و عمیق از جمله عواملی هستند که در رشد روانی، اجتماعی و اخلاقی شما موثراند.
