آیات عظیمی که بعد از فرمان الهی برای برده شدن به زمین برای نیامدن به عرش چنگ زدند

به سند موّثق از حضرت امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده است: چون حق‌تعالی فرمان داد این آیات را به زمین آورند به عرش الهی چنگ زدند و گفتند: پروردگارا، ما را به سوی اهل خطا و گناهکاران می‌فرستی؟

کارگر آنلاین : به سند موّثق از حضرت امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده است: چون حق‌تعالی فرمان داد این آیات را به زمین آورند به عرش الهی چنگ زدند و گفتند: پروردگارا، ما را به سوی اهل خطا و گناهکاران می‌فرستی؟

حق‌تعالی به سوی ایشان وحی کرد به جانب زمین بروید، به عزّت و جلالم سوگند یاد می‌کنم که تلاوت نکند شما را احدی از آل محمّد و شیعیان ایشان جز آن‌که نظر رحمت کنم به سوی آنان از رحمت‌های پنهان خود، هر روز هفتاد نظر، در هر نظری هفتاد حاجت او را برآورم و او را بپذیرم هرچند نافرمانی بسیار نموده باشد.

و طبق روایتی دیگر: هرکه این آیات را بعد از هر نماز بخواند او را در «حظیره قدس» [منظور استراحتگاه بهشت است] ساکن گردانم، با هر گناهی که داشته باشد و اگر ساکن نکنم، به سوی او نظر کنم، به نظر رحمت خاصّ خود، در هر روز هفتاد نظر و اگر چنین نکنم، هر روز هفتاد حاجت او را برآورم که کمتر آنها آمرزیدن گناهان باشد و اگر چنین نکنم، او را از شرّ شیطان و از شرّ هر دشمنی پناه دهم و به او بر ایشان یاری رسانم و او را از داخل شدن بهشت مانع نشود مگر مرگ؛

و آن آیات به شرح زیر است:

«سوره فاتحه» تا آخر و «آیت‌الکرسی» که تا «هُم فیها خالِدونَ» بخواند بهتر است و «آیه شهادت»، یعنی:

﴿شَهِدَ اللّٰهُ أَنَّهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ وَ الْمَلاٰئِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قٰائِماً بِالْقِسْطِ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ . إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللّٰهِ الْإِسْلاٰمُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتٰابَ إِلاّٰ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِآیٰاتِ اللّٰهِ فَإِنَّ اللّٰهَ سَرِیعُ الْحِسٰابِ ،﴾

خدا گواهی داد: این‌که معبودی جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش نیز گواهی دادند، درحالی‌که قائم به عدالت است، معبودی جز او نیست، عزیز و حکیم است، همانا دین نزد خدا اسلام است، آنانی که به آن‌ها کتاب آسمانی داده شده اختلاف نکردند مگر پس از آن‌که دانش به نزدشان دررسید، این اختلاف به خاطر ستمگری در میانشان بود، کسی که به آیات خدا کفر ورزد به یقین خدا سریع الحساب است.

و «آیه ملک» یعنی:

﴿قُلِ اللّٰهُمَّ مٰالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشٰاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشٰاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشٰاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشٰاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهٰارِ وَ تُولِجُ النَّهٰارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشٰاءُ بِغَیْرِ حِسٰابٍ .﴾

بگو خدایا ای مالک پادشاهی، پادشاهی را به هر که بخواهی می‌دهی و از هرکه بخواهی می‌ستانی و هرکه را بخواهی عزیز می‌نمایی و هرکه را بخواهی ذلیل می‌کنی، خیر به دست توست، تو بر هر چیز توانایی، شب را در روز درآوری و روز را در شب و زنده را از مرده بیرون می‌آوری و مرده را از زنده خارج می‌سازی و هرکه را بخواهی بی‌حساب روزی می‌دهی.

فضیلت «آیت‌الکرسی» بعد از هر نماز

به سند معتبر از حضرت امام موسی‌بن‌جعفر(علیه‌السلام) روایت شده است: هرکه بعد از هر نماز واجب «آیت‌الکرسی» را بخواند، گزنده‌ای به او ضرر نرساند و در حدیث معتبر دیگر فرمود: رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: یا علی بر تو باد به تلاوت نمودن «آیت‌الکرسی» پس از هر نماز واجب، به درستی که بر خواندن آن محافظت نکند مگر پیغمبر یا صدّیق یا شهید؛

و از حضرت رسالت‌پناه روایت شده است: هرکه «آیت‌الکرسی» را پس از هر نماز بخواند او را از وارد شدن به بهشت جز مرگ مانعی نباشد؛ و طبق روایت دیگر: هرکه «آیت‌الکرسی» را بعد از هر نماز واجب بخواند نمازش پذیرفته شود و در امان خدا باشد و خداوند او را از بلاها و گناهان حفظ کند.

لینک کوتاه :

برای ذخیره در کلیپ برد، در باکس بالا کلیک کنید

اشتراک گذاری در :