پیشگویی قیام امام مهدی(ع)
عیون أخبار الرضا(ع) عن دعبل بن علی الخزاعی:
أنشَدتُ مَولای الرِّضا(ع) قَصیدَتِی الَّتی أوَّلُها:
مَدارِسُ آیاتٍ خَلَت مِن تِلاوَةٍ
ومَنزِلُ وَحی مُقفِرُ العَرَصاتِ
فَلَمَّا انتَهَیتُ إلی قَولی:
خُروجُ إمامٍ لا مَحالَةَ خارِجٌ یقومُ عَلَی اسمِ اللّهِ وَالبَرَکاتِ
یمَیزُ فینا کلَّ حَقٍّ وباطِلٍ ویجزی عَلَی النَّعماءِ وَالنَّقِماتِ
بَکی الرِّضا(ع) بُکاءً شَدیدا، ثُمَّ رَفَعَ رَأسَهُ إلَی فَقالَ لی: یا خُزاعِی، نَطَقَ روحُ القُدُسِ عَلی لِسانِک بِهذَینِ البَیتَینِ، فَهَل تَدری مَن هذَا الإِمامُ؟ ومَتی یقومُ؟
فَقُلتُ: لا یا سَیدی، إلّا أنّی سَمِعتُ بِخُروجِ إمامٍ مِنکم، یطَهِّرُ الأَرضَ مِنَ الفَسادِ ویملَؤُها عَدلاً.[۱]
عیون أخبار الرضا(ع) ـ به نقل از دعبل بن علی خزاعی ـ:
برای مولایم امام رضا(ع) شعری خواندم که آغازش این است:
تلاوتگاه های آیاتی که از تلاوت، خالی گشته اند
و جایگاه فرود وحی که ویرانه گشته است!
چون به این سخنم رسیدم که:
خروج امامی که حتما خروج خواهد کرد
و به نام خدا و با برکات، قیام خواهد کرد
صف حق و باطل را در میان ما از هم جدا خواهد نمود
و بر نیکی و بدی، سزا می دهد.
امام رضا(ع) به شدّت گریست. سپس سرش را به طرف من بالا کرد و فرمود: «ای خزاعی! این دو بیت را روح القدس بر زبانت جاری کرد. آیا می دانی این امام کیست و چه وقت قیام می کند؟».
گفتم: خیر، ای سَرورم! فقط شنیده ام که امامی از شما خروج می کند و زمین را از تباهی پاک می سازد و آن را از عدل، آکنده می گرداند.
[۱]. عیون أخبار الرضا(ع): ج ۲ ص ۲۶۵ ح ۳۵، کمال الدین: ص ۳۷۲ ح ۶، بحار الأنوار: ج ۴۹ ص ۲۳۷ ح ۶، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۴، ص ۲۶۴.
