چه کاری مانده است که مقابل نامحرم نکرده باشید؟ !
کارگر آنلاین:سخنگوی دولت دیروز گفت: «استعفا در دولت طرفداری ندارد.» ساعتی بعد معاون اول رئیس‌جمهور گفت: «تحریم‌ها، مشکلات ساختاری اقتصاد و ضعف‌های مدیریتی برای کشور ابرچالش درست کرده است.» و سپس ادامه داد: «میزان صادرات نفت به شدت کاهش یافته است و به خاطر گوش‌های نامحرم نمی‌گویم چه میزان صادرات نفت داریم.»
به راستی در تاریخ پس از انقلاب این همه اعوجاج و ناراستی و بازی مسئولان دولتی با مردم بی سابقه است. ظاهراً دولت راهبرد «فضاسازی در داخل» برای رفتن به سمت «گشایش در خارج» را در دستور کار قرار داده است که این هم، ناممکن‌ترین کار‌ها و هم ناکارآمد‌ترین امور است و هیچ نشانی از کارآمدی و خلاقیت برای گذر از تحریم‌ها، دور زدن تحریم‌ها و تبدیل تحریم‌ها به فرصت در آن دیده نمی‌شود. این رفتار و گفتار دولتی‌ها بیشتر به آن می‌ماند که می‌خواهند با صدای بلند دوباره بگویند «مذاکره!»، اما صدا در گلوی آن‌ها می‌پیچد و به اشکال ارعاب و تهدید و مظلوم‌نمایی خارج می‌شود.
از آقای ربیعی باید پرسید چه شد که نشست خبری گذاشتید تا بگویید «روحانی و وزرا استعفا نمی‌دهند.»مگر ایشان حرفی از استعفا زده‌اند یا فرد دیگری خبر محرمانه داده است که شما آن را تکذیب می‌کنید؟! پاسخ ربیعی احتمالاً آن است که یکی دو نفر از اصلاح‌طلبان که یکی‌شان هر روز در چند روزنامه مطلب می‌نویسد و دیگری در کار بیانیه نویسی و جمع کردن امضا است، به دولت و روحانی «پیشنهاد» داده‌اند که «استعفا دهید»!
چنین بده‌وبستان پینگ‌پنگی نشان می‌دهد اصلاح‌طلبان به‌رغم توبه و تردید و تنبیه درباره حمایت از روحانی، همچنان در کار حمایت از او، این بار با نشان دادن تاکتیک «فضاسازی با استعفا» هستند.
برخی اصلاح‌طلبان که روی کار آمدن روحانی را محصول نفس گرم خود می‌دانستند، حالا که جایگاه او افول کرده و دولت از خود ناکارآمدی نشان می‌دهد، توبه کرده‌اند و برخی دیگر همچنان در تردید هستند که آیا به این حمایت ادامه دهند یا نه و برخی به‌واقع تنبیه و آگاه شده‌اند که آن همه وعده دادن به ملت در قالب دولت فعلی و بر پایه ساخت و پاخت با دشمن خارجی، مطلب اشتباهی بوده است و باید این نگاه جبران شود. با این حال ظاهراً هرگونه حمایت معنوی از دولت را همچنان وظیفه شرعی و تکلیف خود می‌دانند، زیرا بهترین بهانه‌تراشی برای فرار از مسئولیت و مظلوم‌نمایی را که همین «مسئله استعفا» است، به فضای رسانه‌ها و نشست خبری سخنگوی دولت وارد می‌کنند.
اکنون که «استعفای روحانی» نقطه مشترک بازی اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت قبلی شده است، به خوبی ماهیت بازی سیاسی بودن آن رو می‌شود. یک بازی که مردم در آفساید آن یا روی سکوی تماشاگران ایستاده‌اند و بازیگران قدرت با هم پاسکاری می‌کنند.
اینکه طرح مسئله استعفا از سوی برخی اصلاح‌طلبان چقدر می‌تواند یک بازی برای کشاندن کشور به امر خسارت‌بار مذاکره و سازش باشد، در سخنان معاون اول رئیس‌جمهور که ساعاتی پس از نشست خبری سخنگوی دولت بیان شد، هویدا می‌شود. او در عصر همان صبحی که سخنگو پاس گل اصلاح‌طلبان برای استعفا را دریافت می‌کند، تصویری سیاه از کشور نقاشی می‌کند و به دیوار تحریم‌ها می‌آویزد.
جهانگیری که پیش از این نیز با توصیفات خود از اقتصاد کشور، به توپخانه تحریم‌ها گرا می‌داد، این بار می‌گوید «نفت خیلی کم می‌فروشیم، اما چون نامحرم می‌شنود، نمی‌گویم چقدر!» معلوم نیست که از این حرف روشن‌تر چه چیزی به گوش نامحرمان می‌توان رساند و این بازی مسخره با لغات چرا باید در سطح اول مدیریت اجرایی کشور انجام شود؟!
دولتی که همه راه‌های دور زدن تحریم‌ها و فروش نفت را با همین تریبون‌هایی که در دست داشت و حرف‌هایی که با نامحرمان زد، بست و نتوانست در شش سال اخیر تغییری در خام‌فروشی نفت که یکی از بنیان‌های بی‌اثر کردن تحریم‌ها بود، ایجاد کند و همچنان نفت خام را در سکو‌ها به دست گرفته و به تحریم‌کنندگان التماس می‌کند و دولتی که منابع داخلی دلار و طلا را با همفکری مشاوران رئیس‌جمهور یک‌شبه به باد می‌دهد، حالا مقابل مردم می‌ایستد و در پوشش حرف‌های قشنگ دو حرف مختصر اصلی خود را در پرانتز می‌زند: «می‌توانیم از هر پیچ خطرناک عبور کنیم.» (البته نفت نمی‌فروشیم و آنقدر وضع خراب است که نگران گوش نامحرم هستیم.) و «استعفا نمی‌دهیم.» (اگرچه از دوستان اصلاح‌طلب خود خواسته‌ایم بحث استعفا را داغ کنند تا ما از این شرایط درهم، به مطلوب خود که مذاکره سازش‌گونه است، برسیم.)
اگر بنابر مذاکره با امریکا و پذیرش همه شرط‌های امریکا و سازش شاه‌سلطان حسینی باشد، چه نیازی به «تدبیر و امید» و چه نیازی به شما؟! کار آسان را در تاریخ همان شاه‌سلطان حسین کرد و شما یا بپذیرید کار سخت مقاومت و بازسازی اقتصاد کشور را انجام دهید یا این چند ماه دیگر را برای نامحرمان پیام‌های آشکار نفرستید و این قدر پشت تریبون نروید که «المکثار مهذار» و «من اکثر اهجر و من تفکر ابصر».
منبع: روزنامه جوان
