این افراد، جوشانده‌ی گل گاو زبان نخورند!
خواص درمانی گل گاو زبان
تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط‌آور است.
تصفیه کننده خون است.
آرام کننده اعصاب است.
عرق آور است.
ادرار آور است.
کلیه ها را تقویت می کند.
سرماخوردگی را برطرف می کند.
برگ تازه گل گاو زبان برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک و رفع حرارت دهان موثر است.
عرق گل‌گاوزبان برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
گل گاو زبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.
در درمان اختلال حواس کاربرد فراوانی دارد.
در تنظیم اختلالات ادراری و تعریق، موثر است.
در درمان برونشیت موثر است.
بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند.
التهاب و ورم کلیه را درمان می کند.
گل گاو زبان در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
ضماد برگ های گاو زبان برای رفع ورم موثر است.
مراقب باشید
داروهای گیاهی مانند داروهای شیمیایی دارای عوارض هستند، به طور مثال گل گاوزبان فشارخون را افزایش می دهد و نباید مبتلایان فشارخون از آن استفاده کنند. اگر مبتلایان به فشارخون می خواهند گل گاوزبان مصرف کنند باید از مصلح آن یعنی لیمو هم استفاده کنند.
گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان حامله و شیرده مضر است.
مصرف بیش از ۵ روز مداوم این گیاه ممکن است باعث عادت شود؛ بنابراین پس از ۵ روز استفاده از آن در صورت نیاز، ۳ روز فاصله انداخته و سپس دوباره مصرف کنید.
نکته دیگری که باید متذکر شد این است که معمولاً با گل گاوزبان، سنبل‌الطیب نیز مصرف می‌شود باید بدانید که مصرف زیاد سنبل‌الطیب، در کنار خاصیت آرام بخشی، می‌تواند باعث مسمومیت شود.
مقدار زیاد این داروی گیاهی، علائمی مثل خستگی، احساس سبکی سر، گشاد شدن مردمک چشم و مسمومیت کبدی به دنبال دارد و مصرف آن همراه با داروهای سیستم عصبی مرکزی مثل ضد افسردگی‌ها، ضد اضطراب‌ها، آرام‌بخش‌ها، خواب‌آورها و آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
