نتیجه روزه گرفتن در ماه شعبان + سند

 امام صادق (ع) فرمود : روزه ماه رمضان ذخیره بنده برای روز قیامت است ، هیچ بنده ای در ماه شعبان روزه زیاد نمی گیرد مگر اینکه خداوند امور معیشتی اش را اصلاح میگرداند و شر دشمنش را بر طرف می نماید ، هرکس یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد کمترین پاداشش این است که بهشت بر او واجب میگردد.  

فضایل ماه رجب ، شعبان رمضان ؛ صفحه ۳۹

از امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:

• شعبان ماه من است و رمضان ماه خدای عزوجل. پس هر که ماه مرا روزه بدارد، در روز قیامت شفیعش خواهم بود و هر که ماه خدا را روزه بدارد، خداوند در قبرش وحشتش را از بین می برد و او را مانوس می سازد و تنهائیش را می زداید و هرگاه از قبرش خارج شود با روی سفید و در حالی باشد که در دست راستش کتابش را گرفته و جاودانگی را در دست چپش و می آید تا در برابر خدای عزوجل قرار گیرد، پس خداوند به او می فرماید:بنده ام! پاسخ می دهد:لبیک یامولای من! خداوند می فرماید:به خاطر من روزه گرفتی؟عرض می کند:آری مولای من، پس خداوند تبارک و تعالی می فرماید:(ای فرشتگانم) دست بنده ام را بگیرید و او را نزد پیامبرم بیاورید.
• پس او را به حضور رسول خدا می رسانند. پس من به او می گویم:ماه مرا روزه گرفتی؟ می گوید:آری! پس من به او می گویم:من امروز شفاعتت می کنم. سپس خدای عزوجل می فرماید:اما من از حقوق خودم به خاطر بنده ام گذشتم و اما حقوق دیگر بندگانم که بر گردن او هست، هر که از او بگذرد و عفوش کند، من آنقدر تعویضش می کنم تا راضی گردد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:پس من دست او را می گیرم تا اینکه او را به صراط می رسانم، پس آن را صاف و لغزنده می یابم که گام های خطاکاران برآن ثابت نشود و بلغزد، پس من دست او را می گیرم، فرشته موکل به صراط می گوید:ای رسول خدا، این کیست؟
• می گویم:این فلان است (اسمش را می آورم) او در ماه من (شعبان) به خاطر دریافت شفاعتم، روزه گرفته و ماه خدا (رمضان) را به خاطر وعده الهی روزه گرفته، پس در بهشت را برای او می گشایم و رضوان (فرشته بهشت) می گوید که در آن روز به ما امر می شود که در بهشت را بر امتت بگشائیم. سپس امیرالمومنین(علیه السلام) فرمود:ماه رسول خدا را روزه بدارید تا در روز رستاخیز شفیعتان باشد و ماه خدا را روزه بگیرید تا از رحیق مختوم (شراب گوارای بهشتی) بیاشامید و هر که ماه شعبان را به ماه رمضان بپیوندد، برای او پاداش دو ماه پی در پی نوشته شود. (فضائل الأشهر الثلاثة، ص64، ح46 و ص124، ح132.)