دعای عظیم امام سجاد (ع) درباره اشخاصی که در حق ایشان ظلم کردند
امام سجاد علیه السلام دعای شریفی را درباره کسانی که به انها ظلم شده و هم چنین درباره کسانی که در حق امام سجاد ظلم کرده اند بیان کرده است.
اگر عالمیان این دعا را در زندگی خود جاری سازند دیگر کینه ای در دل ها نمی ماند و عالم از این حجم ظلم وجور پاک میشود.
اما دعا مورد نظر بشرح زیر است:
خداوندا بر محمد صلّى اللّه علیه و آله و آل او درود فرست و میل و شهوت مرا نسبت به هر حرامى درهم بشکن و حرص مرا نسبت به هر گناهى نابود کن و مرا از اذیت و آزار هر زن و مرد مؤمن و مسلمان باز بدار.
خدایا هر کس از بندگانت را که از من به او ضررى رسیده که از آن منع کرده بودى و یا آبرویش را برده‌ام که تو آن را پوشیده بودى و اینک آن بنده از دنیا رفته و یا هنوز در دنیاست، بجاى اذیتى که من به او رسانده‌ام، او را مورد عفو قرار ده و اگر من حقوقى به گردن او داشته‌ام و او پشت پا انداخته، از او در گذر. و او را فرداى قیامت نسبت به آنچه در حق من کرده، متوقف ساز و پرده از خطاهایى که در مورد من انجام داده بر مدار. و گذشت مرا از او و صدقه‌اى را که به دلخواه خودم در حق وى مى‌دهم، از پاکترین صدقات قرار ده و از بالاترین عطایاى مقربین درگاهت محسوب فرما.
و در مقابل عفو من نسبت به گذشتگان، عفو و بخشش خودت را به من عطا فرما و در برابر دعاى من در حق آنان، رحمت خودت را شامل حالم گردان، تا اینکه هر یک از ما با فضل تو به سعادت نایل آییم و با لطف و منّت تو، به ساحل نجات برسیم.
خدایا هر بنده از بندگانت که از من به او نقصى وارد شده و یا از جانب من آزارى دیده و یا توسط من ظلمى بر او شده و من حق او را ضایع کرده‌ام و یا در ستم، من بر او سبقت جسته‌ام، پس اینک بر محمد صلّى اللّه علیه و آله و آل او درود فرست و از فضل خود او را راضى گردان و از جانب خود حقش را عطا کن.
و مرا از آنچه حکم تو اقتضا مى‌کند یعنى گرفتارى به مظلمۀ او حفظ فرما و از آنچه مقتضاى حکم عادلانۀ توست آزاد ساز. زیرا توان من تاب انتقام تو را ندارد و طاقت من نمى‌تواند خشم تو را تحمل کند. پس تو اگر بر اساس حق و عدالت با من رفتار کنى مرا به هلاکت مى‌اندازى و اگر با رحمتت لباس مغفرت بر من نپوشى، مرا خوار و پست خواهى کرد.خداوندا، اى معبود من، از تو مى‌طلبم مطلوبى را که بذل آن چیزى از تو نمى‌کاهد و از تو بارى مى‌خواهم که تحمل آن براى تو مشقّتى ندارد.
خداوندا از درگاهت براى نفس ناطقۀ خود موهبت مى‌طلبم، نفسى که آن را نیافریدى تا ضررى را از خود دور کنى و یا به نفعى برسى. بلکه آن را آفریدى تا اثبات کنى که قدرت بر آفرینش مثل آن را دارى و تا نشان دهى که مى‌توانى چنین موجودى را شکل و صورت بخشى.و از تو درخواست مى‌کنم که بار گناهان را که مرا بى تاب کرده از دوشم بردارى و از تو یارى مى‌جویم در آنچه که سنگینى‌اش مرا گرفتار ساخته است.پس بر محمد صلّى اللّه علیه و آله و آل او درود فرست و ستمى را که من در حق خویش روا داشته‌ام بر من ببخش. و رحمت خویش را بر گذشت از گناهان من بکار گیر. پس چه بسیار از رحمت تو که شامل حال گناهکاران گردیده و چه بسیار از عفو و بخشش تو که به ستمکاران رسیده است پس بر محمد صلّى اللّه علیه و آله و آل او درود فرست و مرا نمونه‌اى قرار ده براى خطا کارانى که از آنها در گذشته‌اى و با توفیق خود آنها را از ورطۀ سقوط نجات داده‌اى و در نتیجه از اسارت غضب تو آزاد شدند و در قلمرو عفو تو داخل شدند و از محدودۀ عدل تو در آمدند و در گسترۀ حلم تو جاى گرفتند.اى خداى من، اگر تو با من چنین رفتار کنى، رفتار با کسى است که منکر استحقاق عقاب تو نیست و هرگز خودش را از استحقاق انتقام تو تبرئه نمى‌کند.آرى اى خداى من، رفتار با کسى است که ترسش از تو بیش از طمعش در توست، و کسى که نومیدى‌اش از نجات، بیشتر از امیدش به رهایى است. البته نه به این خاطر که یأسش به درجۀ نومیدى کامل و یا طمعش به مرتبۀ غرور و غفلت رسیده باشد، بلکه به خاطر کمى نیکیهایش در کنار بدیهایش و به خاطر ضعف استدلالش در جمیع گناهانش.و امّا تو اى معبود من، شایستۀ آنى که صدیقان به رحمت تو مغرور نشوند و خطاکاران از تو مأیوس نگردند، چرا که تو پروردگار بزرگى هستى که فضل خود را از احدى منع نمى‌کنى و حق خود را از کسى باز خواست نمى‌نمایى.یاد تو از هر آنچه یاد مى‌شود بالاتر است و نامهاى تو از هر اسمى که به تو نسبت مى‌دهند، مقدستر است. و نعمتهاى تو در بین جمیع مخلوقات منتشر است. و اى پروردگار عالمیان، بر این نعمتها سپاس و شکر، تو را مى‌سزد.-]
