دلیل انجام این کار هنگام شنیدن لقب قائم (عج)

به گزارش کارگرآنلاین عظمت و بزرگى حضرت امام زمان (عج) بر ما روشن است و وقتى که انسان در مقابل یک انسان کامل آنهم امام خود قرار مى ‏گیرد، ادب و احترام و محبّت قلبى ایجاب مى ‏کند که انسان ارادت کامل خود را نسبت به آقا و سرور خود ابراز کند و در روایات وارد شده است که اگر در هرجا نام امام زمان (عج) برده شود، حضرت همزمان به آن مکان و آن اشخاص توجّه مى‏ کنند و خوب است که در مقابل حضرت، ما هم با بلند شدن و سرپا ایستادن خودمان، ابراز محبّت و اظهار آمادگى قیام و اظهار احترام داشته باشیم.

 این عمل اقتداء به سیره ائمه ‏ى قبل از امام مهدى (عج) نیز هست، در روایت وارد شده است که وقتى نام حضرت در حضور امام رضا علیه السّلام برده مى ‏شد، حضرت با تمام قامت مى ‏ایستادند و دست بر سر خود قرار مى ‏دادند..در عصر امام صادق علیه السّلام نیز عمل به پا خاستن وجود داشته است، چنانکه از امام صادق علیه السّلام پرسیدند علّت قیام (ایستادن) چیست، زمانى که نام قائم برده‏ مى ‏شود؟ حضرت در پاسخ فرمودند: صاحب الامر غیبتى دارد بسیار طولانى و از کثرت لطف و محبّتى که به دوستانش دارد هرکس وى را به لقب قائم یاد نماید، آن جناب هم نظر لطفى به او خواهد کرد و چون در این حال مورد توجّه امام واقع مى ‏شود، سزاوار است از باب احترام، بپاخیزد و تعجیل فرجش را از خدا بخواهد.
بنابراین قیام نمودن و برخاستن هنگام نام قائم آل محمّد صلّى اللّه علیه و اله خود ریشه ‏ى مذهبى دارد و ابراز ارادت و محبّت نسبت به امام عصر (عج) است و بلند شدن واجب نیست، ولى مستحب مؤکّد است.

لازم به ذکر است که لقب قائم آل محمد، یک لقب عام است و اختصاصی به حضرت ولی عصر (عج) ندارد. همه کسانی که از آل محمد (صلی الله علیه و آله) در طول زمان قیام کردند - خواه پیروزی به دست آورده باشند و خواه نیاورده باشند - قائم آل محمد هستند. بلی، حضرت اباصالح (عج) قائم نهایی آل محمد است.